کیا حال سناواں دل دا
کوئی محرم راز نہ ملدا
منہہ دھوڑ مٹی سر پایم،
سارا ننگ نمود ونجایم ،
کوئی پچھن ویہڑے نہ آیم،
ھتھوں الٹا عالم کھلدا ،
کوئی محرم راز نہ ملدا،
آیا بار برہوں سِر باری،
لگی ھو ھو شہر خواری ،
روندے عمر گذاریم ساری۔
ناں پایم ڈس منزل دا ،
کیا حال سناواں دل دا ،
دل یار کِتے کرلاوے ،
تڑپھاوے تے غم کھاوے ،
ڈکھ پاوے سُول نہاوے ،
ایہو طَور تیڈے بیدل دا،
کیا حال سناواں دل دا،
کئی سہنس طبیب کماون،
سئے پڑیاں گھول پیاون،
میڈے دل دا بھید پاون،
پوے فرق نہیں ھِک تِل دا،
کوئی محرم راز نہ ملدا ،
پنھو ہوت نہ کھڑ مو کلایا،
چھڈ کلہڑی کیچ سدھایا ،
سوہنے جان پچھان رُلایا ،
کوڑا عذر نبھایم گھلدا ،
کوئی محرم راز نہ ملدا،
کیا حال سناواں دل دا
فکر دا سج ابھردا ہئے سوچیندیاں شام تھی ویندی خیالیں وچ سکون اجکل گولیندیاں شام تھی ویندی انھاں دے بال ساری رات بُھک توں روندین سُمدے نئی جنھاں دی کہیں دے بالاں کوں کھڈیندیاں شام تھی ویندی غریباں دی دعا یارب خبر نہیں کن کریندا ہیں سدا ہنجوؤاں دی تسبیح کُوں پھریندیاں ای شام تھی ویندی کڈھیں تاں دُکھ وی ٹل ویسن کڈھیں تاں سکھ دے ساھ ولسن پُلا خالی خیالاں دے پکیندیاں شام تھی ویندی مینڈا رازق رعایت کر نمازاں رات دیاں کردے جو روٹی رات دی پوری کریندیاں شام تھی ویندی میں شاکر بُھک دا ماریا ہان مگر حاتم تُوں گھٹ کائینی قلم خیرات مینڈی ہے چلیندیان شام تھی ویندی