سُفنے دے وچ ملیا ماہی۔۔۔

[الشفاء]

​

سُفنے دے وچ ملیا ماہی تے میں گل وچ پا لیّاں باواں​

ڈر دی ماری اکھ نہ کھولاں کتے فیر وچھڑ نہ جاواں۔۔۔​

​

۔۔۔​

​

مجھے خواب میں اپنے محبوب کا دیدار ہوا تو میں نے اپنی باہیں اس کے گلے میں ڈال دیں۔​

اب ڈر کے مارے آنکھیں نہیں کھول رہی کہ کہیں پھر میں اُس سے بچھڑ نہ جاؤں۔۔۔​

۔​

 

[شمشاد]

باقی دے شعر وی لکھ دیو۔ تہاڈی مہربانی۔

 

[الشفاء]

باقی دے شعر وی لکھ دیو۔ تہاڈی مہربانی۔

شمشاد بھائی کے نام۔۔۔

ککھ سواد نہ مصری اندر کھنڈاں وی چکھ ڈٹھیاں​

ایناں ساریاں چیزاں نالوں گلاں سجن دیاں مٹھیاں​

۔۔۔​

​

مصری کی ڈلی، چینی و دیگر میٹھی چیزیں چکھ کے دیکھ لیں لیکن کچھ مزا نہیں آیا۔​

کیونکہ ان سب چیزوں سے بڑھ کر میٹھی میرے محبوب کی باتیں ہیں۔۔۔​

۔​

 

[الشفاء]

​

دراصل مفہوم لکھنے کے لئے مجھے وہ الفاظ و معانی نہیں مل رہے تھے کہ جو ان اشعار میں چھپا درد بیان کر سکیں۔ اس لئے مفہوم لکھنے سے باز آتا ہوں۔ بس حکم کی تعمیل میں چند اشعار پیش خدمت ہیں۔۔۔​

​

ہجر تیرا جے پانی منگے میں کُھوہ نیناں دے گیڑاں​

دل چاہندائے تینوں سامنے بٹھا کے درد پرانے چھیڑاں​

​

۔۔۔​

​

یار جنہاں دے وچھڑ جاون اوہ کیوں روون تھوڑا​

ہر شے نالوں ظالم یارو جس دا نام وچھوڑا​

۔۔۔​

​

جیتن جیتن ہر کوئی کھیڈے تُوں ہارن کھیڈ فقیرا​

جیتن دا مُل کوڈی پیندا ہارن دا مُل ہیرا​

۔۔۔​

سب سیّاں رل پانی نوں ٹُریاں تے کوئی کوئی مُڑسی بھر کے​

جنہاں نے بھر کے سر تے دھریا اوہ پیر رکھن ڈر ڈر کے​

۔۔۔​

​

خسخس جتنی قدر نہ میری تے صاحب نوں وڈیائیاں​

میں گلیاں دا رُوڑا کُوڑا محل چڑھایا سائیاں​

۔۔۔​

​

رحمت دا دریا الٰہی ہر دم وگدا تیرا​

ہک قطرہ جے بخشیں مینوں کم بن جاندا میرا​

۔۔۔​

​

بیلی بیلی ہر کوئی آکھے تے میں وی آکھاں بیلی​

اس ویلے دا کوئی نہ بیلی جدوں نکلے جان اکیلی​

۔۔۔​

​

ربا، توں بیلی تے سب جگ بیلی ان بیلی وی بیلی​

سجناں باہجھ محمد بخشا سُنجی پئی حویلی۔۔۔​

​

۔۔۔​

​

​

 

[شمشاد]

خوش رہو جی۔

اک تو ود کے اک شعر ہے۔

کیویں شکریہ ادا کراں۔

 

[زبیر مرزا]

بہت ودھیا جناب

 

[الشفاء]

خوش رہو جی۔

اک تو ود کے اک شعر ہے۔

کیویں شکریہ ادا کراں۔

بس سائیں۔ کلام پڑھ کے تہاڈا دل خوش ہویا ساڈے پیسے پورے ہوگئے۔ شکریے دی کوئی لوڑ نئیں۔۔۔

مر مر ہِک بناون شیشہ مار وٹّا اِک بھندے​

​

دنیا اُتے تھوڑے رہ گئے قدر شناس سخن دے​

​

۔۔۔​

​

اوّل تے کجھ شوق نہ کسّے کون سخن اج سُندا؟​

​

جے سُنسی تاں قصہ اُتلا کوئی نہ رمزاں پُندا​

​

۔۔۔​

​

​

 

[الشفاء]

بہت ودھیا جناب

بڑی مہربانی سائیں۔۔۔
وسدے رہو۔۔۔

 

[زبیر مرزا]

بڑی مہربانی سائیں۔۔۔
وسدے رہو۔۔۔

اسی کدے وی وسے نیں
جد دل کیئتا تد ہسے نیں

 

[الشفاء]

اسی کدے وی وسے نیں
جد دل کیئتا تد ہسے نیں

ایہہ وی وڈے لوکاں دے کم ہن سائیں۔ ہر ہک دے وس دا روگ نئیں۔۔۔

مٹھا میوہ بخش اجیہا قدرت دی گھت شِیری​

​

جو کھاوے روگ اس دا جاوے دُور ہووے دلگیری​

​

۔۔۔​

 

[عائشہ عزیز]

بہت شکریہ پا جی۔ میرا پسندیدہ کلام اے۔

 

[الشفاء]

بہت شکریہ پا جی۔ میرا پسندیدہ کلام اے۔

میرا وی تے ہے۔۔۔

جیوندی وسدی رہے ساڈی بھین۔۔۔

سدا بہار دئیں اس باغے کدی خزاں نہ آوے​

ہوون فیض ہزاراں تائیں ہر بُھکھا پھل کھاوے​

۔۔۔​

 

[ویہلا]

یار جنہاں دے وچھڑ جاون اوہ کیوں روون تھوڑا
ہر شے نالوں ظالم یارو جس دا نام وچھوڑا

سُبحان اللہ جی۔۔۔۔​

 

[الشفاء]

یار جنہاں دے وچھڑ جاون اوہ کیوں روون تھوڑا
ہر شے نالوں ظالم یارو جس دا نام وچھوڑا

​

سُبحان اللہ جی۔۔۔ ۔​

بڑی مہربانی ویہلے بھرا۔۔۔ اپنا پہلا سنہیا اس دھاگے نوں دین لئی تہاڈا مشکور آں۔۔۔
جیندے وسدے رہو۔۔۔

نعمت اپنی وِی کُجھ مینُوں بخش شناساں پاواں​

ہمت دے دِلے نُوں ،تیرا شُکر بجا لیاواں​

۔۔۔​

 

[الشفاء]

جے دلبر منہ لائے ناہیں ، تُوں ُمکھ مُول نہ موڑیں
ڈوہنگی ندی عشق دی اندر ، جند جامہ سب بوڑیں
۔۔۔​

 

[یوسف سلطان]

بہت ودھیا الشفاء بھائی ۔

 

[الشفاء]

بہت ودھیا الشفاء بھائی ۔

مر مر ہِک بناون شیشہ مار وٹّا اِک بھندے
دنیا اُتے تھوڑے رہ گئے قدر شناس سخن دے
​

 

[ارشد حسین شاہ]

مہربانی جناب