سید شہزاد ناصر
محفلین
عِلموں بس کریں او یار!
اِکّو الف ترے درکار
عِلم نہ آوے وچ شُمار!
جاندی عُمر، نہیں اِعتبار
اِکّو الف ترے درکار
عِلموں بس کریں او یار!
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ لکھ لکھ لاویں ڈھیر
ڈھیر کتاباں چار چوپھیر
گِردے چانن وچّ انھیر
پُچھّو: “راہ؟“ تے خبر نہ سار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ نفل نماز گزاریں
اُچیاں بانگاں، چانگاں ماریں
مِنبر تے چڑھ، وُعظ پُکاریں
کیتا تینوں علم خوار
عِلموں بس کریں او یار!
عِلموں پئے قِضیّے ہور
اکھّاں والے انّھے کور
پھڑدے سادھ، تے چھڈن چور
دو ہِیں جہانِیں، ہون خوار
عِلموں بس کریں او یار!
ڑھ پڑھ شیخ مشائخ کہاویں
اُلٹے مَسلے گھروں بناویں
بے عِلماں نوں لُٹ لُٹ کھاویں
جھوٹے سچے کریں اقرار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ مُلاں ہوئے قاضی
اللہ عِلماں باجھوں راضی
ہووے حرص دنوں دِن تازی
تینوں کیتا حرص خوار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ مسئلے پیا سناویں
کھانا شکّ شُبھے دا کھاویں
دسیں ہور تے ہور کماویں
اندر کھوٹ باہر سُچیار
عِلموں بس کریں او یار!
جد میں سبق عشق دا پڑھیا
دریا دیکھ وحدت دا وڑیا
گھمّن گھیریاں دے وچ اڑیا
شاہ عنایت لا یا پار!
عِلموں بس کریں او یار!