غزل اک لہر دے اچھلݨ دا ناں ہے --- ڈاکٹر سُرجیت پاتر

[الف نظامی]

غزل اک لہر دے اچھلݨ دا ناں ہے
کنارے کھور کے پرتݨ دا ناں ہے

شرع دی چار دیواری دے اندر
غزل تاں عشق دے تڑپݨ دا ناں ہے

ایہہ پہلاں آپݨے ، پھر دُوجیاں دے
غزل تاں دل دے وچ اُترݨ دا ناں ہے

غزل بندش تاں ہے پر راگ ورگی
ایہہ کَسّیاں تاراں چوں نِکلݨ دا ناں ہے

درختاں، بھامبڑاں تے پتھراں تے
غزل تاں نِیر بݨ برسݨ دا ناں ہے

چراغاں نوں تے ڈُبدے سُورجاں نوں
غزل لفظاں دے وِچ سامبھݨ دا ناں ہے

غزل سِیمِت سُراں دے ساز وچوں
اَسنکھاں ہی دُھناں سِرجݨ دا ناں ہے
( ڈاکٹر سُرجیت پاتر )
کھور: erode

سِیمِت:finite
اسنکھ: infinite
سِرجݨ : composing​

 

[گُلِ یاسمیں]

واہ کی زبردست غزل پیش کیتی۔ پنجابی دا تے سواد ہی وکھرا اے۔ کجھ لفظ سمجھن واسطے تھوڑا سوچنا پیا۔ پر سمجھ آ گئی۔
دل خوش ہو گیا اج پنجابی زمرے وچ آ کے۔

 

[الف نظامی]

واہ کی زبردست غزل پیش کیتی۔ پنجابی دا تے سواد ہی وکھرا اے۔ کجھ لفظ سمجھن واسطے تھوڑا سوچنا پیا۔ پر سمجھ آ گئی۔
دل خوش ہو گیا اج پنجابی زمرے وچ آ کے۔

دھنواد گُلِ یاسمیں ، جیوندے وسدے رہوو۔

 

[گُلِ یاسمیں]

دھنواد گُلِ یاسمیں ، جیوندے وسدے رہوو۔

تسی وی ہسدے تے وسدے رہوو۔