رومانہ چوہدری
محفلین
لمیاں سیالی راتاں کٹیاں نہ جاندیاں
شوکدیاں
ساں ساں کر کے ڈراندیاں
بیٹھی بیٹھی اپنے ای نال دکھ پئی پھولاں
صبر دے کٹورے بھراں، بھر بھر پئی ڈولھاں
چندریاں سوچاں دیاں، گنڈھاں بنھ بنھ کھولھاں
کراں میں ہزار چارے
کسے طرحاں پینڈے ایہہ دلیلاں والے مکّ جان
چنتا دے کھوبھے کدے سکّ جان
کدے ڈاہواں چرکھا، اٹیراں کدے چھلیاں
ڈولی ہوئی جندڑی نوں ہون نہ تسلیاں
اوسیاں میں پاندی تھکی
کاواں نوں اڈاندی تھکی
چٹھیاں دے وچ سارا حال میں سناندی تھکی
خطاں وچ کدے دل پا کے جے گھلے جاندے
آپے ویکھ لیندے میری باب جو وچھوڑے کیتی
جو جو میرے نال بیتی
ایڈا دل پکا کیتا کہڑی گلے ہانیاں ؟
اساں ایہہ جدائیاں کدوں تیک نے ہنڈھانیاں
آنڈھنا گوانڈھنا تے سیجاں نوں شنگار کے
سوندیاں نیں روز گلوکڑیاں مار کے
ساڈے ہیٹھ کدوں تائیں منجیاں الانیاں
پئیاں پئیاں ہون پئیاں
داج دیاں ریشمی رزائیاں وی پرانیاں
موڑ چا مہاراں ہن
ہور نہ تسیہے دیہہ
ایہو جہیاں کھٹیاں دے سر وچ پئی کھیہہ
اسیں بھکھے چنگے بیبا، رجنے دی لوڑ نہیں
ایتھے وی ربّ اوہا رزقے دی تھوڑھ نہیں
کٹیاں نہ جاندیاں نے لمیاں سیالی راتاں
دساں کی جو ہوندیاں نے دل نال وارداتاں
شوکدیاں
ساں ساں کر کے ڈراندیاں
بیٹھی بیٹھی اپنے ای نال دکھ پئی پھولاں
صبر دے کٹورے بھراں، بھر بھر پئی ڈولھاں
چندریاں سوچاں دیاں، گنڈھاں بنھ بنھ کھولھاں
کراں میں ہزار چارے
کسے طرحاں پینڈے ایہہ دلیلاں والے مکّ جان
چنتا دے کھوبھے کدے سکّ جان
کدے ڈاہواں چرکھا، اٹیراں کدے چھلیاں
ڈولی ہوئی جندڑی نوں ہون نہ تسلیاں
اوسیاں میں پاندی تھکی
کاواں نوں اڈاندی تھکی
چٹھیاں دے وچ سارا حال میں سناندی تھکی
خطاں وچ کدے دل پا کے جے گھلے جاندے
آپے ویکھ لیندے میری باب جو وچھوڑے کیتی
جو جو میرے نال بیتی
ایڈا دل پکا کیتا کہڑی گلے ہانیاں ؟
اساں ایہہ جدائیاں کدوں تیک نے ہنڈھانیاں
آنڈھنا گوانڈھنا تے سیجاں نوں شنگار کے
سوندیاں نیں روز گلوکڑیاں مار کے
ساڈے ہیٹھ کدوں تائیں منجیاں الانیاں
پئیاں پئیاں ہون پئیاں
داج دیاں ریشمی رزائیاں وی پرانیاں
موڑ چا مہاراں ہن
ہور نہ تسیہے دیہہ
ایہو جہیاں کھٹیاں دے سر وچ پئی کھیہہ
اسیں بھکھے چنگے بیبا، رجنے دی لوڑ نہیں
ایتھے وی ربّ اوہا رزقے دی تھوڑھ نہیں
کٹیاں نہ جاندیاں نے لمیاں سیالی راتاں
دساں کی جو ہوندیاں نے دل نال وارداتاں
