زبیر مرزا
محفلین
لگی والیاں نُون نیند نیں آؤندی
تیری کیویں نہیں آکھ لگ گئی
پائیاں راہواں وچ زُلخاں سی کُلیاں
آکھاں ہیردیاں ڈولی وچ کُھلیاں
ادھی راتیں سوھنی چھلاں نُوں جاگاندی
تیری کیویں نہیں آکھ لگ گئی
رات چن دی تے اُڈ دا چکور سی
روندا پیار وچ پیلاں پاکے مور سی
ڈاروں وچھڑ کے کونج کُرلاندی
تیری کیویں نہیں آکھ لگ گئی
ڈٹھا پیار نُوں زمانے دور دور تُوں
گل لگیاں دی پُوچھ منظورتُوں
اوہو سُوندا جنھوں یاد نیں ستانودی
تیری کیویں نہیں آکھ لگ گئی
(شاعر منظورمیاں)