ماں

[جاسمن]

ماں جیہی عظیم ہستی تے لکھاں نثر نگاراں نے لکھیا تے لکھاں شاعراں نے شاعری کیتی۔ پنجابی شاعر وی ایس ہستی بارے اپنڑے دل دیاں گلاں کہن توں پِچھے نہیں سی رہے۔
ایتھے اسی "ماں" جیہے انمول رشتے تے کیتی جان آلی شاعری شریک کراں گے۔

 

[جاسمن]

مائے نی!
(ڈاکٹر ثمینہ ندیم۔۔۔۔۔ریجھ کھِلارا)
مائے نی! میریے مائے نی!
مرا دِل کبوتر ورگا اے
مینوں بُہتا کجھ سمجھائیں نا
میں اندروں سہمی بیٹھی آں
مینوں دُنیا کولوں ڈرائیں نا
مری ریجھ دا رکھّیں مان سدا
مرے سجرے چاء لکائیں نا
میں پَٹ پَٹ بولن والی آں
مینوں چُپ دے جندرے لائیں نا
لبھ رکھیں صاحب کوئی ،مینوں
کسے گنوار دے پلّے پائیں نا!

 

[نایاب]

سبحان اللہ
ماں
کیا مٹھاس کیا سکون ہے ۔۔۔
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ماں دی شان
رب قادر کریم رحیم ایسا
کوئی نئیں اے اللہ پاک ورگا
بعد رب توں ساری کائنات اندر
دو جا کو ئی نئیں شاہ لو لاک ورگا
تے دنیا داری دے سارے رشتیاں وچ
کوئی ساک نئیں ماں دے ساک ورگا
پتر بھاویں زمانے دا غوث ہووے
نئیں ماں دے پیراں دی خاک ورگا
دو جگ اندر جے توں سکھ چا ہنا
دساں عمل کر تو کیلیا کر
او جس حال دے اندر ہوئے ماں راضی
اس حال دے وچ تو جی لیا کر
اوچا بول نا ماں دے اگے بول بیٹھیں
ماں سامنے زبان سی لیا کر
جدوں تینوں سکون دی لوڈ ہوئے
پیر ماں دے دہو کے پی لیا کر
کیوں کے کملی والے سو ہنے محبوب رب نے
عزت ماں دی کر کے ویکھا دتی
آندی مائی حلیمہ نوں ویکھ کےتے
کملی والے نے کملی وچھا دتی
یا راں عرض کیتی سو ہنیاں کون سی اے
جینوں کملی تے تساں جگہ دتی
فر ما یا نبی نے میری ماں سی اے
جیدے سینیوں مولا غذا دتی
عظمت اوس انسان دی بڑی ہوندی
راضی جس تے سجنو ما ں ہو ئے
(نامعلوم )
بہت دعائیں

 

[جاسمن]

سبحان اللہ
ماں
کیا مٹھاس کیا سکون ہے ۔۔۔
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ماں دی شان
رب قادر کریم رحیم ایسا
کوئی نئیں اے اللہ پاک ورگا
بعد رب توں ساری کائنات اندر
دو جا کو ئی نئیں شاہ لو لاک ورگا
تے دنیا داری دے سارے رشتیاں وچ
کوئی ساک نئیں ماں دے ساک ورگا
پتر بھاویں زمانے دا غوث ہووے
نئیں ماں دے پیراں دی خاک ورگا
دو جگ اندر جے توں سکھ چا ہنا
دساں عمل کر تو کیلیا کر
او جس حال دے اندر ہوئے ماں راضی
اس حال دے وچ تو جی لیا کر
اوچا بول نا ماں دے اگے بول بیٹھیں
ماں سامنے زبان سی لیا کر
جدوں تینوں سکون دی لوڈ ہوئے
پیر ماں دے دہو کے پی لیا کر
کیوں کے کملی والے سو ہنے محبوب رب نے
عزت ماں دی کر کے ویکھا دتی
آندی مائی حلیمہ نوں ویکھ کےتے
کملی والے نے کملی وچھا دتی
یا راں عرض کیتی سو ہنیاں کون سی اے
جینوں کملی تے تساں جگہ دتی
فر ما یا نبی نے میری ماں سی اے
جیدے سینیوں مولا غذا دتی
عظمت اوس انسان دی بڑی ہوندی
راضی جس تے سجنو ما ں ہو ئے
(نامعلوم )
بہت دعائیں

بہت ودیا۔بلا شک۔ سبحان اللہ۔

 

[جاسمن]

ماں
(منور حسین چشتی)


کڈے لاڈ لڈاوے ماں
صدقے واری جاوے ماں
آپوں کھاوے رکھی سکھی
مینوں ددھ پلاوے ماں
آپوں تپ وچ سڑدی ریندی
مینوں چھاویں پاوے ماں
ٹھنڈ وچ سوندی گلے پاسے
مینوں سکے پاوے ماں
کچی نیندر ہوسی اس دی
ستیاں ناں جگاوے ماں
جتھے میرا مڑکا ڈلے
اوتھے رت وگائے ماں
کنڈ ہو جاندی اس دی خالی
جس دی وی مر جاوے ماں
جے وس چلدا مرن نہ دیندی
ہاڑے ترلے پاوے ماں
پتر پاویں پیڑے ہوون
سو سو پردے پاوے ماں
رحمت دے کھل جان خزانے
جدوں ھتھ اٹھاوے ماں
جس منور رب نوں منانا
اپنی او مناوے ماں

 

[جاسمن]

نی مائے
(صابر رضا)
اِک مرزا سو تیر نی مائے
ایہو سی تقدیر نی مائے
کُتے خان شِمر دے کر گئے
جُثہ لیرو لیر نی مائے
یاد آوے جد تیرا ہاڑا
دِوے کلیجہ چیر نی مائے
نظر نہ آون والے ربّ دی
تُوں سچّی تصویر نی مائے

 

[یوسف سلطان]

مائیں نی مائیں میرے گیتاں دے نیناں وچ برہوں دی رڈک پوے
ادھی ادھی راتیں اُٹھ رون موئے مِتراں نوں
مائیں سانوں نیند نہ پوے
مائیں نی مائیں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

بھیں بھیں سوگندھیاں اچ بنھاں پئی چاننی دے،تاں وی ساڈی پِیڑ نہ سہوے
کوسے کوسے ساہواں دی میں کراں جے ٹکور مائیں
سگوں سانوں کھان نوں پوے
مائیں نی مائیں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

آپے نی میں بالڑی ہاں،حالے آپے متاں جوگی مت کیہڑا ایس نوں دوے
آکھ سُو نی مائیں ایہنوں رووے بُل چِتھ کےنی
جگ کِتے سُن نہ لوے
مائیں نی مائیں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ۔۔۔۔

آکھ سُو نی کھائے ٹُک ہجراں دا پکیاں لیکھاں دے نیں پُٹھڑے توے
چٹ لے تریل لُونی غماں دے گُلاب توں نی
کالجے نوں حوصلہ رہوے
مائیں نی مائیں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ۔۔۔۔۔۔۔

کیہڑیاں سپیریاں توں منگاں کُنج میل دی میل دی کوءی کُنج دوے
کیہڑاں ایہناں دماں دیاں لوبھیاں دے دراں اُتے
وانگ کھڑا جوگیاں رہوے
مائیں نی مائیں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

پِیڑے نی پِیڑے پیار ایسی تتلی ہے جیہڑی سدا سُول تے بہوے
پیار ایسا بھور ہے جو جیہدے کولوں آشنا وی
لکھاں کوہاں دُور ہی رہوے
مائیں نی مائیں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

پیار او محل ہے جو جیہدے وچ پنکھواں دے باجھ کجھ ہور نہ رہوے
پیا ر ایسا آنگناں ہےجیہدے وچ
وصلاں دا رتڑا نہ پلنگ ڈھوے
مائیں نی مائیں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔

آکھ مائیں ادھی ادھی راتی موئے متراں دے اُچی اُچی نام نہ لوے
متاں ساڈے مویاں پچھوں جگ ایہہ شریکڑا نی
گیتاں نوں وی چندرا کہوے
مائیں نی مائیں میرے گیتاں دے نیناں وچ برہوں دی رڑک پوے
ادھی ادھی راتیں اُٹھ رون موئے مِتراں نوں
مائیں سانوں نیند نہ پوے
مائیں نی مائیں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔

شیو کمار بٹالوی

 

[حمیرا عدنان]

بہت ہی ودھیا اے یوسف سلطان پائن
نصرت فتح علی خان صاحب نی وی گائی اے

 

[میاں وقاص]

ماں جیہی عظیم ہستی تے لکھاں نثر نگاراں نے لکھیا تے لکھاں شاعراں نے شاعری کیتی۔ پنجابی شاعر وی ایس ہستی بارے اپنڑے دل دیاں گلاں کہن توں پِچھے نہیں سی رہے۔
ایتھے اسی "ماں" جیہے انمول رشتے تے کیتی جان آلی شاعری شریک کراں گے۔

بہت خوب

 

[یوسف سلطان]

بہت ہی ودھیا اے یوسف سلطان پائن

شکریہ بہنا

نصرت فتح علی خان صاحب نی وی گائی اے

سہی آکھیا وے تسا

 

[جاسمن]

بہت خوب

شکریہ

 

[یوسف سلطان]

ماں تیراناں کِتھّے نبیاں نُوں بھُلدااے
جھنڈا تیرے نام والاعرشاں‌تے جھُلدااے
نبی تُساں جمّے نیں تے نبی تُساں‌پالے نیں
دھرتی تے عرشاں دیوے تُساں بالے نیں
غؤث اوہ کہائے نیں ولی اوہ کہائے نیں
جیہڑے جیہڑے بُوٹے تُساں دھرتی تے لائے نیں
ماں‌تیرے پیراں وِچ جنّت ہے وے رب دا
تیرے جیہا پیار مینُوں کِدھرے نئیں لبھدا
سانبھ سانبھ پھُلّاں وانگوں تُساں مینُوں رکھیا
تُہاڈے اِی وسیلے نال جگ نُوں میں تکیا
جنّت وِچ دُدھ والی نہراں دیاں کہانیاں
ماں‌تیرے وِچ نیں اوہ ساریاں نِشانیاں
مِٹھّیاں اوہ اِنج جیوں گنّے دیاں پوریاں
ماں تُساں رون ویلے دتّیاں جو لوریاں
ماں تینُوں ربّ وی کہہ جاں تے پھبدااے
ربّ آپوں آکھدائے جے ربّ تیتھوں لبھدااے
ماں‌تیرے باہجوں اج ڈاہڈاپریشان ہاں
جنّت وِچّوں‌کڈھیا میں ہویا اِنسان ہاں
________
کلام : بابا جوگی جہلمی​

 

[محمد فہد]

یہ کلام سنتے ہی میں آنکھوں سے آنسوں نہیں رکتے ماں باپ دنیا میں نہایت قیمتی جوہر ہیں۔۔۔ اور جنت میں داخل ہونے کے اسباب ہیں ۔۔۔
بس یہی دعا ہے اللہ تعالی، سب کے والدین کو اپنے حفظ و اما ن میں رکھے اور والدین کی خدمت کرنے کی توفیق عطاء فرمائے آمین ۔۔۔۔

 

[محمد فہد]

ماں،جنت کو پانے کا ایک آسان راستہ۔۔۔۔۔۔۔ماں،جس کا احساس انسان کی آخری سانس تک چلتا رہتا ہے۔۔۔۔ماں،ایک پھول کہ جس کی مہک کبھی ختم نہیں ہوتی۔۔۔۔۔ماں،ایک سمندر جس کا پانی اپنی سطح سے بڑھ تو سکتا ہے مگر کبھی کم نہین ہو سکتا۔۔۔۔ماں،ایک ایسی دولت جس کو پانے کے بعد انسان مغرور ہو جاتا ہے۔۔۔۔۔ماں،ایک ایسی دوست جو کبھی بیوفا نہیں ہوتی۔۔۔۔۔ماں،ایک ایسا وعدہ جو کبھی ٹوٹتا نہیں۔۔۔۔۔ماں،ایک ایسا خواب جو ایک تعبیر بن کر ہمیشہ ہمارے ساتھ رہتا ہے۔۔۔۔۔ماں،ایک ایسی محبت جو کبھی کم نہیں ہوتی بلکہ وقت وقت کے ساتھ ساتھ یہ اور بڑھتی رہتی ہے۔۔۔۔۔۔ماں،ایک ایسی پرچھائی جو ہر مصیبت سے ہمیں بچانے کے لیے ہمارے ساتھ رہتی ہے۔۔۔۔۔۔ماں،ایک ایسی محافظ جو ہمیں ہر ٹھوکر لگنے​

سے بچاتی ہے۔۔۔۔۔۔۔۔ماں ایک دُعا جو ہر کسی کی لب پر ہر وقت رہتی ہے۔۔۔۔۔۔​

ماں،ایک ایسی خوشی جو کبھی غم نہیں دیتی۔۔۔۔۔۔​

صبر کرتی تو ہوں صبر آتا نہیں​

سامنے تیری صورت کوئی بھاتا نہیں​

تیرا پیغام اب کوئی لاتا نہیں​

درد دل ہائے رے میرا جاتا نہیں​

یہ تو ممکن نہیں بھول جاؤں تجھے رات دن​

فکر ہے کیسے پاؤں تجھے​

دل میں کیا ہے تمنا بتاؤں تجھے​

اپنے اللہ سے مانگ لاؤں تجھے

انتخاب
​

​

 

[حمیرا عدنان]

عجب ای رشتہ ماں دا جے یارو
دُھپاں وچ گھنی چھاں جے یارو
دعاؤں دی اُچی دیوار جے یارو
دوجی واری نہ لبدی ماں جے یارو

 

[اوشو]

ماں
ماں ورگا گھن چھانواں بُوٹا
مینوں نظر نہ آئے
لے کے جس تو چھاں ادھاری
رب نے سورگ بنائے
باقی کل دنیا دے بوٹے
جڑ سکیاں مر جاندے
ایہہ پر پھلاں دے مرجھایاں
ایہہ بوٹا سک جاے
...
موہن سنگھ