محفل متراں دی

[فاروق احمد بھٹی]

مینوں بڑا شوق ای جنگل دی سیر دا، کئی واری سوچیاں پر وقت نے وفا ہی نئیں کیتی۔۔۔چلو فیر کسی ویلے سئیی

جنگل دی سیر وا واقعی اپنا ای سواد سی ہن تے کافی عرصہ ہو گیا آپے وی جنگل دی سیر کیتیاں

 

[عبدالقیوم چوہدری]

فرق کوئی نہیں، رولا صرف املاء دے اصولاں نوں منن یا نہ منن دا اے۔ انگوٹھا چھاپ قانون اے: "لکھو ساریاں لئی، بولو اپنے لئی" ۔
دھی، دھکا، دھرونا، دھون، دھر، دھُر، دھڑ، دھن، دھنس، دھونس ۔۔۔۔۔ ایتھے تسی شاہ پوری سرگودھی سرائیکی اردو ہٹھاڑی لہجیاں وچ اردو والی "دھ" بولو؛ ماجھی پوٹھوہاری حصاری لہجیاں لئی جھٹکے والی ت بولو؛ جے کوئی اعتراض کرے تے اوہ جھوٹھا۔ ت تے جھٹکے والی ت؛ اینہاں وچ فرق تے ہے نا! جھٹکے والی ت نوں لکھو گے کیویں؟ لکھن والے نوں نہیں پتہ نے پڑھن والا جے تھڑک جاوے تے اوہدا کیہ گناہ اے۔ جے تسیں دونہاں واسطے (جھٹکے والی، جھٹکے توں بغیر) "ت" لکھو : "ترنا" (تَرنا : تیرنا، دھرنا: رکھنا) فرق پے گیا نا! "تُر" (تُر : چل، دھُر : ہمیشگی) ۔ پڑھن والا کیہ پڑھے گا؟
قاعدہ اگلی واری سہی ۔۔ پر ایہ قاعدہ اونہاں لئی اے جیہڑے اس نوں من جان۔ جنھے نہیں مننا اوہنے نہیں مننا، اوہ وی موج کرے اسیں وی موج کرئیے۔

تہاڈی گل بجا اے۔ میرے آستے پنجابی لکھنڑاں اینج ای جیویں کوئی بچہ پہلی جماعتے داخل ہویا اے۔ وجہ اودی اے کہ نا سکول، کالج پڑھی نا لکھی، نا کوئی اخبار کدھرے پڑھن نوں ملیا، تے اوس توں ودھ کہ اے وئی حیاتی دا سکھن سکھان آلا ویلا ایفو جئے شہر وچ لنگھیاں، جتھے اردو تے انگریزی دا اناں کوئی بول بالا ہیئا کہ اسی بہن بھرا وی آپس وچ اردو وچ ای گل کردے رئے آں۔ تے ہن تکڑ کدھرے رل بیٹھیے تے اردو وچ بوہتیاں گلاں ہوندیاں نیں۔
ایہ تے اپنڑی ماں بولی دا حال ویکھ کے سوچیا وئی اس نوں لکھن لکھان ال وی زندہ کرنا اے تے بال بچیاں نوں وی سکھانی اے۔ جدوں تکڑ ساہ ہے نیں اپنڑی ماں بولی سکھاں دا وی تے ورتاں دا وی تے جو کج پلے پوے دا اونہوں اگے ٹوراں دا وی۔ انشااللہ

 

[شزہ مغل]

میری گل ہو رہی اے تسی نہ گھبراؤ

اوشو میاں! آپ بھی ان پنجابیوں کی محفل میں تشریف فرما ہیں؟؟؟؟ حیرت ہے

 

[اوشو]

اوشو میاں! آپ بھی ان پنجابیوں کی محفل میں تشریف فرما ہیں؟؟؟؟ حیرت ہے

کیوں جی؟
میں تے جماندرو پنجابی آں۔ پنجابیاں دی رلت ہوئے تے میں اوتھے نہ ہوواں ایہہ کنج ہو سکدا اے

 

[عمر سیف]

سجنو تے مترو ۔۔۔ قیم او ؟؟

 

[شزہ مغل]

کیوں جی؟
میں تے جماندرو پنجابی آں۔ پنجابیاں دی رلت ہوئے تے میں اوتھے نہ ہوواں ایہہ کنج ہو سکدا اے

جی آیاں نوں

 

[اوشو]

جی آیاں نوں

ہسدے وسدے رہو

 

[شزہ مغل]

کیوں جی؟
میں تے جماندرو پنجابی آں۔ پنجابیاں دی رلت ہوئے تے میں اوتھے نہ ہوواں ایہہ کنج ہو سکدا اے

میں تے مخول کیتا سی

 

[اوشو]

سجنو تے مترو ۔۔۔ قیم او ؟؟

ستے ای خیراں نیں جناب!
تسی سناؤ سب خیر اے

 

[اوشو]

میں تے مخول کیتا سی

تسی مخولیے وی او

 

[شزہ مغل]

تسی مخولیے وی او

ھممم۔۔۔۔۔۔ نکا موٹا مخول کر لینے آں
بس کدی غرور نئیں کیتا۔۔۔۔ ہاہاہاہاہاہا

 

[اوشو]

ھممم۔۔۔۔۔۔ نکا موٹا مخول کر لینے آں
بس کدی غرور نئیں کیتا۔۔۔۔ ہاہاہاہاہاہا

غرور کرنا وی نہ
پنجابیاں نوں پھبدا نئیں

 

[فاروق احمد بھٹی]

ہنجواں نوں ہن اکھ وچ رکھن اوکھا اے
ایس چڑھدے ہوئے ہاڑھ نوں ڈکن اوکھا اے
اک مکھڑے دے لکھاں مکھڑے بن گئے نیں
تڑک گئے نیں شیشے، تکن اوکھا اے
امتیاز حسین امتیاز

 

[محمد یعقوب آسی]

ایہہ اردہ کی ہندا اے

ٹائپ دیاں غلطیاں ویکھ کے وی نہیں ویکھی دیاں، وڈیو!

 

[عمر سیف]

ستے ای خیراں نیں جناب!
تسی سناؤ سب خیر اے

سب خیراں ۔۔

 

[محمد یعقوب آسی]

تہاڈی گل بجا اے۔ میرے آستے پنجابی لکھنڑاں اینج ای جیویں کوئی بچہ پہلی جماعتے داخل ہویا اے۔ وجہ اودی اے کہ نا سکول، کالج پڑھی نا لکھی، نا کوئی اخبار کدھرے پڑھن نوں ملیا، تے اوس توں ودھ کہ اے وئی حیاتی دا سکھن سکھان آلا ویلا ایفو جئے شہر وچ لنگھیاں، جتھے اردو تے انگریزی دا اناں کوئی بول بالا ہیئا کہ اسی بہن بھرا وی آپس وچ اردو وچ ای گل کردے رئے آں۔ تے ہن تکڑ کدھرے رل بیٹھیے تے اردو وچ بوہتیاں گلاں ہوندیاں نیں۔
ایہ تے اپنڑی ماں بولی دا حال ویکھ کے سوچیا وئی اس نوں لکھن لکھان ال وی زندہ کرنا اے تے بال بچیاں نوں وی سکھانی اے۔ جدوں تکڑ ساہ ہے نیں اپنڑی ماں بولی سکھاں دا وی تے ورتاں دا وی تے جو کج پلے پوے دا اونہوں اگے ٹوراں دا وی۔ انشااللہ

اک گل بس! جے سکھنا اے تے پڑھنا پئے گا، دیر سویر ایڈی وڈی گل نہیں۔

 

[عبدالقیوم چوہدری]

سجنو تے مترو ۔۔۔ قیم او ؟؟

کوئی شک

 

[اوشو]

تلمیذ

 

[سید شہزاد ناصر]

سب خیراں ۔۔

ادھا بوہا ڈھو کے کی تکنا ایں
اندر آ جا کنے روکیا اے

 

[عبدالقیوم چوہدری]

جگ ہے نشانہ عشق دا !
گھر گھر فسانہ عشق دا !
منزل ہے گہری عشق دی !
وکھری کچہری عشق دی !
جنگل وچ ڈیرے عشق دے !
عرشاں تے پھیرے عشق دے !
مَندا اے گل مطلوب دی !
سُندا اے گل محبوب دی !
رکھدا عقل نال ویر اے !
کُتیاں دے چُمدا پیر اے !
کردا کسے دا ککھ نئیں !
چھڈدا کُلی دا ککھ نئیں !
چمڑا لوایا عشق نے !
بُلھا نچایا عشق نے !
کُھوہے سٹایا عشق نے !
مصرے وکایا عشق نے !
کردا کِتے اے زاریاں !
بخشے کِتے سرداریاں !
کُٹھی زلیخا عشق نے !
لُٹی زلیخا عشق نے !
کِتے جِتدا کتے ہاردا !
کِتے ڈوبدا کِتے تاردا !
منہ چُم لیندا دار دا !
اگاں وچ چھالاں ماردا !
پتھر پوائے عشق نے !
دند وی کڈائے عشق نے !
وکھری نماز اے عشق دی !
وکھری نیاز اے عشق دی !
راہواں کسے لئی کھولدا !
مونہوں وی کُج نئیں بولدا !
سجناں نوں پھِردا تولدا !
حافظ اے در در رولدا !