فاروق پائی میں وی کلاس لینڑ لئی آیا واں۔کجھ سکھنڑ لئی تے اُمید کرنا کہ الله پاک میری کوشش نوں استقامت بخشے۔او تے میں پہلے دن وی عرض کیتا سی کہ میں بندہ ان پڑھ آں پر پنجابی سکھنڑ دا شوق اے بہت۔کجھ نا کجھ آؤندی پر اُستاداں دی صحبت چ رہ کے زیادہ توں زیادہ سکھنڑ دا ارادہ اے۔
رب سوہنا توانوں اپنے مقصد وچ کامیاب کرے ۔ تے تسی بار بار اپنے آپ نوں ان پڑھ نہ آکھیا کرو ۔ تسی لکھ وی لیندے او تے پڑھ وی لیندے او۔ تے باقی رہ گئی علم دی گل تو اوہ کوئی ضروری نئیں کے سکول کالج جا کے وی لبھ جاوے۔ کئی تے پڑھ لکھ کے وی جاہل ہوندے نیں۔ علم حاصل کرن لئی شوق چاہی دا ہوندا اے۔ جیہڑا کے تواڈے کول ہے وے بس ہور کی چاہی دا۔
 
رب سوہنا توانوں اپنے مقصد وچ کامیاب کرے ۔ تے تسی بار بار اپنے آپ نوں ان پڑھ نہ آکھیا کرو ۔ تسی لکھ وی لیندے او تے پڑھ وی لیندے او۔ تے باقی رہ گئی علم دی گل تو اوہ کوئی ضروری نئیں کے سکول کالج جا کے وی لبھ جاوے۔ کئی تے پڑھ لکھ کے وی جاہل ہوندے نیں۔ علم حاصل کرن لئی شوق چاہی دا ہوندا اے۔ جیہڑا کے تواڈے کول ہے وے بس ہور کی چاہی دا۔
آمین
جی بلکل ٹھیک اے پائی جی۔بہت سونڑی گَل کیتی تساں
 
بے قدراں دی یاری کولوں
توبہ لکھ لکھ واریں
چنگا ہویا لَڑ نیڑیوں چُھڈّا
کتھے عمر نئی بیتی ساری۔

میاں محمد بخش رحمۃ الله علیہ
 
تیز قدم دھر قُربت چلے بے بالایوں زیروں
پَون ندائیں وَدھ محبوُبا بے طرفوں چوپھیروں
صَوت حرُوفوں پاک ندائیں کاموں پاک زُبانوں
لکھ کروڑاں کوہاں دُراڈے بہُتے وَہم بیانوں
جو ڈِٹّھا سو ڈِٹّھا آخر جو پایا سَو پایا
ہوراں نُوں اِتھ دَخل نہ مُولے مُڑ پیغمبر آیا
رحمت نُور جہان کھلارے مَرضاں دِلاں گوائیاں
ڈُبدیاں جاندیاں کڈھ کرم تھیں بیڑیاں بنّے لائیاں
گُم گیاں نُوں راہ دِکھائے روگ کٹے بیماراں
تاریکی وچ چلدیاں تائیں ملیاں شمع ہزاراں
منزل مقصد چھوڑ وگیندیاں وچ شبہے نادانی
روشن راہ صفا دا پایا پائے دِل نُورانی
بے خبراں دیاں بے وَس جاناں پھسیاں وِچ حیرانی
ہو غافل وچ نفس امّارے رَس مِس ہوئیاں فانی
اصل بھُلا گُم گیاں سبھ تھیں اَندر سرگردانی
نَفسوں ذات گواہی بھَردیاں گوہر توڑ اِنسانی
اَچا چیت طبیب رُوحانی کھولے راز نہانی
وَل وَل موڑ ولوں گُمراہی نُور دِتے عِرفانی
واگاں وَل مقصود چلائیاں موڑ کُراہوں اوویں
واہ سیّد ثقلین محمد تَر گئے عالم دوویں
سبھ جہان اِکو دِی بَرکت نُور و نُور دَمکیا
فیض منداں دا دل آئینہ فرشوں عرش چمکیا
پیش قدم وچ عالم ہویا جس نے اوہ رُخ تکیا
ہے نیں لیکھ دُھروں جِس آہے اوہ خود ویکھ نہ سکیا
پاؤن ہاریاں سبھ کُجھ پایا منکر گئے ازائیں
احمد باجھ نہ ہندی پَید جنّت نار کدائیں
بہت صلوٰۃ سلام نبی تے آل سَنے اصحاباں
خاص خواص عزیزاں چاراں یار کبار احباباں
سبھ تھیں اوّل بعد نبّیاں صِدّیقاں وِچ اکبر
ابُوبکر بِن اَبی قحافہ نائب جائے پیمبر
عُمر خطاب خلیفہ ثانی اور فاروق پیارا
جِس دی تیغ عدالت والی کیتا ظُلم نیارا
ذوالنورین کرم دا پُورا ہے عثمان حقانی
حلم حیا غنا سخاؤں ہور نہ اُسدا ثانی
چوتھا زوج بتول بہادُر بو طالب گھر جایا
اسد اللہ الغالب غازی علی جو عالی پایا
حسن حسین دو صاحبزادے شاہ بہشت جواناں
زہرا بنت نبی دے جائے ایہناں وَڈیریاں شاناں
رِضوان اللہ حق تماماں آکھاں لکھ لکھ وَاری
رفض خوارج دوہیں جہانیں لَین فضیحت بھاری
حُب نبی دِی آل اصحاباں ہَے تاثیر اِیمانوں
مُنکر مُل گیا لَے دوزخ جاندی وار جہانوں
جیہناں دِلاں وِچ غیظ صحابہ حیف تنہاں اِیمانے
اوہ مصداق یُغیظُ بِھِم دے بھاویں کسے زمانے
یارَبّ نال طفیل ایہناں دی بخش اَساں بُریایاں
عفو کرم دیاں وچ دَرّیاواں ساڈیاں روڑھ کمایاں
نُور ہدایت کریں عنایت خوف رجا وچ رکھیں
عشقوں کریں منوّر سینہ روشن دِل دِیاں اکھیں
 
11269103_10152877189754033_4113386486218556117_n.jpg
 
آخری تدوین:

تلمیذ

لائبریرین
تیرے باہجوں میریے مائے
ایس دنیا دے تِلکن ویہڑے
جَد وی ڈِگیا آپے اُٹھیا
’’بسم اللہ!‘‘ دی واج ناں آئی
ناں کیڑی دا آٹا ڈُلہیا
 
تیرے باہجوں میریے مائے
ایس دنیا دے تِلکن ویہڑے
جَد وی ڈِگیا آپے اُٹھیا
’’بسم اللہ!‘‘ دی واج ناں آئی
ناں کیڑی دا آٹا ڈُلہیا
وا وا
کوئی ورے 2 ورے پہلاں ایس نوں تصویری شکل دتی ائی۔ لبھدی اے تے لانا آں
 
میں اڈن ہار کبوتری
میرا بدلاں نال سنجوگ

میرے کٹے پر صیاد نے
جد ہوئی میں اڈن جوگ

میرے پیری روون جھانجراں
تے سینے اٹھدی ہوک

میراجثہ چیکاں ماردا
میری سندا کوئی نہ کوک

میں اڈن ہار کبوتری
میرا بدلاں نال سنجوگ
 
آخری تدوین:

اوشو

لائبریرین
سہرا

ذِمّے داریاں دی ایہہ گٹھڑی سہرا ای برخوردارا
جیوں جیوں بِھجدا جا سی کمبل ہُندا جانائیں بھارا

اج توں کنّاں سوہناں لگنائیں ، کنّاں لگنائیں پیارا
ویلا ، تِیر ، جوانی جا کے مڑدے نئیں دوبارہ

سہرے والیا ، گھڑسوارا، چوتھی گُٹھ دیا راہیا
چودھویں رات دے چنّاں ، ماہیا، واگاں کھِچ سپاہیا

بہتر سی کجُھ ہور دیہاڑے رکھدوں سانبھ جوانی
بہتر سی کجھ ہور دیہاڑے نہ کردوں نادانی
بابا عبیر ابوذری​

ایہہ گل ہن دسن دا کیہ فیدہ :(
 
Top