عبدالقیوم چوہدری
محفلین
واسطہ ای میرا
میرے دِلے دیا محرما وے
کُلیاں کُنیہرا گھر آ
لگی تیری دِید دی
وے تِیہہ میرے دِیدیاں نوں
اِک گُھٹ چاننی پیا
کالے کالے باگاں وِچوں
چانن منگانیاں وے
دینیاں میں چوکیاں گڑھا
سونے دا میں گڑوا
تے گنگا جل دینی آں وے
مل مل وَٹنا نہا
سوہا رنگ آٹھنا
للارناں تُوں مَنگ کے وے
دَینیاں میں چِیرا وی رنگا
شیشہ بَن بیہنی آں
میں تیرے ساہویں ڈھولنا وے
اِک تَند سُرمے دی پا
نِت تیرے بِرہے نوں
چِھچھڑے وے آندراں دے
ہُندے نہیوں ساہڈے توں کھوا
ٹُک چلے بیریاں وے
راطوطے روپ دِیاں
مالیا وے آن کے اُڈا
رُکھاں سنگ رُس کے
ہائے ٹُر گئی پَیکڑے وے
ساوی ساوی پَتیاں دی بھاہ
رُتاں دا سپیرا اَج
بھوریاں دی جِیب اُتے
گیا ای سپولیا لڑا
تھکی تھکی یاد تیری
آئی ساہڈے ویہڑے وے
دِتے اساں پلنگ وِچھا
مِٹھی مِٹھی مہک
چنبیلیاں دی پہرا دیندی
ادھی راتی گئی اُو جگا
ماڑی ماڑی ہووے وے
کلیجڑے چ پِیڑ جہی
ٹھنڈی ٹھنڈی وگدی اُو واہ
پَین پَئیاں دَندلاں وے
نَدی دیاں پانیاں نوں
نہائوندی کوئی ویکھ کے شعاع
پِنڈ دیاں داکھیاں تے
لَک لَک اُگیا وے
پِیلا پِیلا کرناں دا گھاہ
رُک رُک ہوئیاں
ترکالاں ساہنوں چاننا وے
ہور ساتھوں رُکیا نہ جا
کھیڈے تیرا دُکھڑا
انجانا ساہڈے آنگنا جے
دینیاں تڑگیاں بنا
مار مار اَڈیاں
جے نچے تیری ویدناں وے
دینیاں میں جھانجھراں گھڑا
اُڈی اُڈی رُوہیاں وَلوں
آئے ڈار لالیاں دی
دِلے دا گئی بُتڑا ہِلا
تھک گئی چُوباریاں تے
کنگنی کِھلاردی میں
بیٹھ گئی اُو جھنگیاں چ جا
سوہنیاں دھومیلاں دی
بلوری جئی اکھ اُتے
بدلاں دا محل پَوا
سورجے تے چن دِیاں
باریاں رکھا دے وِچ
تاریاں دا موتیا لَوا
واسطہ ای میرا
میرے دِلے دیا محرما وے
کُلیاں کُنیہرا گھر آ
لگی تیری دِید دی
وے تیہہ میرے دیدیاں نوں
اِک گُھٹ چاننی پیا
میرے دِلے دیا محرما وے
کُلیاں کُنیہرا گھر آ
لگی تیری دِید دی
وے تِیہہ میرے دِیدیاں نوں
اِک گُھٹ چاننی پیا
کالے کالے باگاں وِچوں
چانن منگانیاں وے
دینیاں میں چوکیاں گڑھا
سونے دا میں گڑوا
تے گنگا جل دینی آں وے
مل مل وَٹنا نہا
سوہا رنگ آٹھنا
للارناں تُوں مَنگ کے وے
دَینیاں میں چِیرا وی رنگا
شیشہ بَن بیہنی آں
میں تیرے ساہویں ڈھولنا وے
اِک تَند سُرمے دی پا
نِت تیرے بِرہے نوں
چِھچھڑے وے آندراں دے
ہُندے نہیوں ساہڈے توں کھوا
ٹُک چلے بیریاں وے
راطوطے روپ دِیاں
مالیا وے آن کے اُڈا
رُکھاں سنگ رُس کے
ہائے ٹُر گئی پَیکڑے وے
ساوی ساوی پَتیاں دی بھاہ
رُتاں دا سپیرا اَج
بھوریاں دی جِیب اُتے
گیا ای سپولیا لڑا
تھکی تھکی یاد تیری
آئی ساہڈے ویہڑے وے
دِتے اساں پلنگ وِچھا
مِٹھی مِٹھی مہک
چنبیلیاں دی پہرا دیندی
ادھی راتی گئی اُو جگا
ماڑی ماڑی ہووے وے
کلیجڑے چ پِیڑ جہی
ٹھنڈی ٹھنڈی وگدی اُو واہ
پَین پَئیاں دَندلاں وے
نَدی دیاں پانیاں نوں
نہائوندی کوئی ویکھ کے شعاع
پِنڈ دیاں داکھیاں تے
لَک لَک اُگیا وے
پِیلا پِیلا کرناں دا گھاہ
رُک رُک ہوئیاں
ترکالاں ساہنوں چاننا وے
ہور ساتھوں رُکیا نہ جا
کھیڈے تیرا دُکھڑا
انجانا ساہڈے آنگنا جے
دینیاں تڑگیاں بنا
مار مار اَڈیاں
جے نچے تیری ویدناں وے
دینیاں میں جھانجھراں گھڑا
اُڈی اُڈی رُوہیاں وَلوں
آئے ڈار لالیاں دی
دِلے دا گئی بُتڑا ہِلا
تھک گئی چُوباریاں تے
کنگنی کِھلاردی میں
بیٹھ گئی اُو جھنگیاں چ جا
سوہنیاں دھومیلاں دی
بلوری جئی اکھ اُتے
بدلاں دا محل پَوا
سورجے تے چن دِیاں
باریاں رکھا دے وِچ
تاریاں دا موتیا لَوا
واسطہ ای میرا
میرے دِلے دیا محرما وے
کُلیاں کُنیہرا گھر آ
لگی تیری دِید دی
وے تیہہ میرے دیدیاں نوں
اِک گُھٹ چاننی پیا
