پردیس کی سچی کہانی

[arifkarim]

یہ نظم ان افراد کے لئے تو درست ہے جن کی بیوی بچے، گھر بار سب پیچھے ہو اور وہ کمانے اور پھر واپس پاکستان لوٹ جانے والے ہوں

بالکل۔ یہ غالباً انکے لئے ہے جو وقتی تارکین وطن ہیں۔ہم تو اللہ بخشے دائمی ہو گئے ہیں۔

 

[یوسف سلطان]

سب پردیسیوں کے نام

دل کردا سی یورپ جایئے
ہیٹ تے کالی عینک پائیے
پیٹر رابرٹ یار بنائیے
پیزے برگر ڈونر کھائیے
ایتھے جان پھسا بیٹھے آں
اسی کتھے آ بیٹھے آں

گڈی ٹھیک کران سی جانڑا
پنج چھ بِل چُکان سی جانڑا
کم تے شکل دیکھان سی جانڑا
پیسے چار کمان سی جانڑا
سٹھ دی ٹکٹ کٹا بیٹھے آں
اسی کتھے آ بیٹھے آں

پنجرے دے وچ پھڑک گئے آں
ٹیکسی کر کر کھڑک گئے آں
پائلٹ بنن دا شوق سی لیکن
ہر تھاں سڑکو سڑک گئے آں
سارے جوڑ ہلا بیٹھے آں
اسی کتھے آ بیٹھے آں

رعب ذرا وی پا نہیں سکدے
بچیاں نوں دو لا نئی سکدے
ایتھے کن پھڑا نئی سکدے
بیگم نوں دھمکا نئی سکدے
مُچھ نیویں کروا بیٹھے آں
اسی کتھے آ بیٹھے آں

ایم او ٹی کروان دے رولے
کونسل ٹیکس چُکان دے رولے
کار دیاں قسطاں لان دے رولے
اُتوں پاکستان دے رولے
سوچاں نال چکرا بیٹھے آں
اسی کتھے آ بیٹھے آں

خط اے انھے سُٹ جاندے نے
پڑھ کے دل ای ٹُٹ جاندے نے
گورے ہس کے لُٹ جاندے نے
کالے ایویں کُٹ جاندے نیں
لگدا پنگا ای پا بیٹھے آں
اسی کتھے آ بیٹھے آں

ہن تے گان نوں دل نئی کردا
پیزے کھان نوں دل نئی کردا
باقی سب کج دل کردا اے
کم تے جان نوں دل نئی کردا
دل نوں لکھ سمجھا بیٹھےآں
اسی کتھے آ بیٹھے آں

سجرے پھل تے کلیاں ہوون
اپنے پنڈ دیاں گلیاں ہوون
لسی ساگ تے چھلیاں ہوون
اصلی کھوئے دیاں ڈلیاں ہوون
برگر تُوں اُکتا بیٹھے آں
اسی کتھے آ بیٹھے آں

ایتھے بوڑ دی چھاں نئی لبھدی
پنڈ جئی سُچی تھاں نئی لبھدی
مدت بعد وطن جے جائیے
کئیاں نوں فیر ماں نئی لبھدی
دو تھاں پیچے پا بیٹھے آں
اسی کتھے آ بیٹھے آں

پشلے سال بہانہ لا کے
اک پردیسی دیس نوں جا کے
کلیاں بہہ اک قبر سرہانے
رویا مٹی سینے لا کے
ہیرے لوگ گنوا بیٹھے آں
اسی کتھے آ بیٹھے آں
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
​

مبارک صدیقی

​