عبدالقیوم چوہدری
محفلین
ایک میراثی بیمار ہو گیا۔ ڈاکٹر کے پاس گیا تو اس نے بہت زیادہ فیس مانگی۔ بڑی منتیں کرنے پر بھی ڈاکٹر نے اسے رعایت نہ دی اور پورے پیسے لئے۔جب وہ جانبر ہو گیا تو اب وہ سارے گاؤں میں ڈاکٹر کے بارے میں لوگوں کو قصے سناتا پھرتا تھا۔ آپ بھی سن لیں کہ وہ کیا سنا رہا تھا:
میں خواب وچ مر گیا تے فرشتے مینوں اسماناں تے لے گئے۔ اوتھے جا کے میں اونہاں نوں کیہا کہ مینوں چھڈ دیو، مینوں پتہ اے کہ میں کدھر جانا اے۔ اونہاں نے مینوں چھڈ دتا۔ ساری زندگی نیکی دا کم کوئی نئیں سی کیتا، ایہو سوچ کے میں نیویں پا کے دوزخ ول ٹر پیا۔دروازہ کھڑکایا تے دوزخ دے فرشتے نے کھڑکی وچوں سر باہر کڈھیا
فرشتہ:
"کی گل اے"؟
مراثی:
"میں نواں نواں مریا واں، تے اندر آنا
"فرشتہ:
"ناں کی تیرا"
مراثی:
"پھجا مراثی"
فرشتے نے دوزخیاں دی ساری لسٹ دیکھی، کتے وی میرا ناں نہ ملیا۔میں بڑا خوش، اتھوں مڑ کے میں جنت ول ٹر پیا۔ جنت دا دروازہ کھڑکایا تےاوتھوں دے فرشتے نے کھڑکی وچوں سر باہر کڈھیا۔
فرشتہ:
"کی گل اے"؟
مراثی:
"میں نواں نواں مریا واں، دوزخ ول میرا ناں نئیں ملیا، تے مینوں اندر آون دیو"
فرشتہ:
"ناں کی تیرا"
مراثی:
"پھجا مراثی"
فرشتے نے جنتیاں دی ساری لسٹ دیکھی، میرا ناں لبھدیاں اودھے پسینے چھٹ گئے پر کتے وی میرا ناں نہ لبیا۔ اونھے دس کے فٹافٹ کھڑکی بند کر دتی۔
ہن میں بڑا پریشان کہ کدھر جاواں۔ ٹردا ٹردا جدوں اوس تھاں پہنچیا جتھے فرشتیاں مینوں چھڈیا سی ، اوتھے مینوں چودھری ہونی دِسے۔
چودھری جی:
اوہ پھجیا، حرامدیا، ایدھر کی کردا پیا ایں؟
مراثی: چودھری جی کی دساں۔ نواں نواں مریا واں تے میرا ناں دوزخ جنت کدھرے وی نئیں ملدا۔ تے سمجھ نئیں آؤندی ہن میں کتھے جاواں!
چودھری جی:
اوئے توں ڈاکٹر بشیر کولوں تے علاج نئیں سی کرایا؟
او ٹائم پورا ہوون توں 4 سال پہلے ای بندے نوں مار دیندا جے۔ مینوں آپاں 2 سال ہو گئے نے باہر ای پھردے نوں۔..
میں خواب وچ مر گیا تے فرشتے مینوں اسماناں تے لے گئے۔ اوتھے جا کے میں اونہاں نوں کیہا کہ مینوں چھڈ دیو، مینوں پتہ اے کہ میں کدھر جانا اے۔ اونہاں نے مینوں چھڈ دتا۔ ساری زندگی نیکی دا کم کوئی نئیں سی کیتا، ایہو سوچ کے میں نیویں پا کے دوزخ ول ٹر پیا۔دروازہ کھڑکایا تے دوزخ دے فرشتے نے کھڑکی وچوں سر باہر کڈھیا
فرشتہ:
"کی گل اے"؟
مراثی:
"میں نواں نواں مریا واں، تے اندر آنا
"فرشتہ:
"ناں کی تیرا"
مراثی:
"پھجا مراثی"
فرشتے نے دوزخیاں دی ساری لسٹ دیکھی، کتے وی میرا ناں نہ ملیا۔میں بڑا خوش، اتھوں مڑ کے میں جنت ول ٹر پیا۔ جنت دا دروازہ کھڑکایا تےاوتھوں دے فرشتے نے کھڑکی وچوں سر باہر کڈھیا۔
فرشتہ:
"کی گل اے"؟
مراثی:
"میں نواں نواں مریا واں، دوزخ ول میرا ناں نئیں ملیا، تے مینوں اندر آون دیو"
فرشتہ:
"ناں کی تیرا"
مراثی:
"پھجا مراثی"
فرشتے نے جنتیاں دی ساری لسٹ دیکھی، میرا ناں لبھدیاں اودھے پسینے چھٹ گئے پر کتے وی میرا ناں نہ لبیا۔ اونھے دس کے فٹافٹ کھڑکی بند کر دتی۔
ہن میں بڑا پریشان کہ کدھر جاواں۔ ٹردا ٹردا جدوں اوس تھاں پہنچیا جتھے فرشتیاں مینوں چھڈیا سی ، اوتھے مینوں چودھری ہونی دِسے۔
چودھری جی:
اوہ پھجیا، حرامدیا، ایدھر کی کردا پیا ایں؟
مراثی: چودھری جی کی دساں۔ نواں نواں مریا واں تے میرا ناں دوزخ جنت کدھرے وی نئیں ملدا۔ تے سمجھ نئیں آؤندی ہن میں کتھے جاواں!
چودھری جی:
اوئے توں ڈاکٹر بشیر کولوں تے علاج نئیں سی کرایا؟
او ٹائم پورا ہوون توں 4 سال پہلے ای بندے نوں مار دیندا جے۔ مینوں آپاں 2 سال ہو گئے نے باہر ای پھردے نوں۔..
