چھاواں دی بے قدری کیتی دُھپ نال یاری لا کے

[عبدالقیوم چوہدری]

چھاواں دی بے قدری کیتی دُھپ نال یاری لا کے
جُسنے وچ تندوراں سُٹے، پپل بوہڑ ونجا کے

پینڈے سارے کھوٹے کیتے، تھاں تھاں دُھوڑ اڈائی
کیہ لبھیا جے لبھیا وی کجھ اپنا آپ گنوا کے

ساجھ سویلے اُٹھن والے ٹُر گئے ایس جہانوں
چڑیاں، تتر، بانگی ککڑ تھک گئے رولہ پا کے

نوّیاں گلاں، نوّے تماشے، نوّیاں نوّیاں سانجھاں
اک دوجے نوں دا پے لائیے، جھوٹھیاں قسماں کھا کے

جیہڑے اُتوں ہسدے دِسن وچوں ہوگئے خالی
سچیاں خوشیاں دے سب وِیلے بیٹھے آپ ونجا کے

کیہ لبھیا کیہ لبھنا ایتھوں کُوڑوکُوڑ جہان اے
دل کملے نوں کیہ سمجھاواں کیہ لبھنا سمجھا کے

سودے سارے گھاٹے والے کُوڑے سب وپاری
سکے سارے کھوٹے دِسن ویکھیے لکھ پَرتا کے

عقلاں وانگ مشالاں بھانویں، فیر وی گھپ ہنھیرا
بابا کوئی ڈھونڈ لیاؤ، ٹُر جائے پھیرا پا کے

​

 

[یوسف سلطان]

ودھيا

 

[عبدالقیوم چوہدری]

ودھيا

مہربانی جی

 

[ہارون اعجاز]

نوّیاں گلاں، نوّے تماشے، نوّیاں نوّیاں سانجھاں
اک دوجے نوں دا پے لائیے، جھوٹھیاں قسماں کھا کے

واہ جی بہت ودیا چوہدری صاحب

 

[عبدالقیوم چوہدری]

واہ جی بہت ودیا چوہدری صاحب

مہربانی جناب دی
تے تسی اپنا تعارف نہیں لکھیا ہالی تکڑ۔ کدھرےویلا کڈھ کے اے رسم وی ادا کر ای دیو

 

[ہارون اعجاز]

جی ٹھیک اے چوہدری صاحب

 

[رومانہ چوہدری]

واہ۔ بہت خوب

جیہڑے اُتوں ہسدے دِسن وچوں ہوگئے خالی
سچیاں خوشیاں دے سب وِیلے بیٹھے آپ ونجا کے

سچ ہے۔