یوسف سلطان
محفلین
ڈُب ڈُب جاوے دل میرا جدوں یاد سجن دی آوے
دُور وسیندے ماہی نُوں کوئی جا کے موڑ لیاوے
دل دا جانی کول نہ میرے نال کیدے میں بولاں
اوہدے ورگا کوئی نہ مینوں کس نال دل دیاں کھولاں
ترلے لے لے آکھاں کوئی پیش میری نہ جاوے
ڈُب ڈُب جاوے دل میرا جدوں یاد سجن دی آوے
کوٹھے چڑھ چڑھ تکدی پئ آں اوہدیاں راہواں ولّے
جانڑ والا جے چاتی پاؤندا میریاں ساہواں ولّے
کلیاں چھڈ پردیس نہ جاندا کوںڑ اوہنوں سمجھاوے
ڈُب ڈُب جاوے دل میرا جدوں یاد سجن دی آوے
اوہ کی رُسیا، ویلا رُسیا، رُس گئی کُل خُدائی
کی دَساں میں دَس نئیں ہُندا مار گئی اے جُدائی
خورے بھُلیا میریاں یاداں اوہنوں کوںڑ بھُلاوے
ڈُب ڈُب جاوے دل میرا جدوں یاد سجن دی آوے
دل نُوں کی سمجھاواں لوکو کلیاں جی نئیں لگدا
پیار کرن دا بدلہ ملیا ہاسہ بنڑ گئی جگ دا
اوہدے بعد خالی خالی ویہڑا وَڈھ وَڈھ کھاوے
ڈُب ڈُب جاوے دل میرا جدوں یاد سجن دی آوے
یار بریؔ جے مُڑ گھر آوے سو سو شگن مناواں
سینے دے نال لا کے رکھاں، پلکاں ہیٹھ لُکاواں
سچ سیانڑیاں آکھیا کوئی پیار پلّے نہ پاوے
ڈُب ڈُب جاوے دل میرا جدوں یاد سجن دی آوے
ڈُب ڈُب جاوے دل میرا جدوں یاد سجن دی آوے
دُور وسیندے ماہی نُوں کوئی جا کے موڑ لیاوے
بری نظامی
