کدی تے پیکے جا نی بیگم

مون

محفلین
کدی تے پیکے جا نی بیگم
آوے سُکھ دا ساہ نی بیگم
کٹھیاں رہ رہ اَک گئے آں ہن
لاگے بہ بہ تھک گئے آں ہن
ٹینڈے وانگوں پک گئے آں ہن
تے پر وی نکو نک گئے آں ہن
ہن تے سینے ٹھنڈ پا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم

اِکو چھپڑ دے وچ تر کے
کی لبا اے شادی کر کے
جندڑی لنگ چلی مر مر کے
ادھے رہ گئے آں ڈر ڈر کے
مل گئی اے بڑی سزا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم

تے کی کی رنگ وخا دتے نی
سجن یار چھڈا دتے نی
پشلے پیار پُلا دتے نی
بیگن تک کھوا دتے نی
ترس کوئی ہن کھا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم

تے شام منان نوں دل کردا اے
سغرٹ پان نوں دل کردا اے
باروں کھان نوں دل کردا اے
تازے نان نوں دل کردا اے
کردے پُورے چا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم

تے اپنی مرضی آیے جایے
مُنڈیاں ورگے کپڑے پایے
راتاں نوں سُکھ رات بنایے
کُج دن اسی وی عید منایے
بدلے ذرا ہوا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم
 

بلال

محفلین
میرے خیال میں یہ انور مسعود کی ہے۔ اب پتہ نہیں میں ٹھیک کہہ رہا ہوں یا نہیں اس لئے آپ کو چاہئے تھا کہ ساتھ میں شاعر کا نام دے دیتے تو اچھا ہوتا۔
 

فرخ منظور

لائبریرین
بوہت ودیا نظم اے مون - پر ایدا جواب وی نال اے یعنی "کدے تے چھیتی آ وے بیبا" او وی ایتھے ارسال کرو-
 

پپو

محفلین
اس کلام کے خالق زاہد فخری صاحب ہیں اوربڑے اچھے مزاح لکھنے والوں میں شمار ہوتے ہیں اس کے علاوہ سنجیدہ شاعری میں بھی کمال رکھتے ہیں اور اکثر ptvمشاعروں میں شرکت کرتے رہتے ہیں سور ی جیسے آپ نے لکھا ویسے ہی تھا
 

بلال

محفلین
یاراں دی گل من لینے آں کہ اے زاہد فخری صاحب دا کلام اے ۔۔۔ مینوں تے اینا پتہ نہیں اس دے بارے وچ۔۔
 

مون

محفلین
اس کلام کے خالق زاہد فخری صاحب ہیں اوربڑے اچھے مزاح لکھنے والوں میں شمار ہوتے ہیں اس کے علاوہ سنجیدہ شاعری میں بھی کمال رکھتے ہیں اور اکثر ptvمشاعروں میں شرکت کرتے رہتے ہیں آپ نے ابتدائی اشعار میں میرے خیا ل کے مطابق ہن کا اضافہ خود ہی فرمالیا ہے کٹھیاں رہ رہ اَک گئے آں ہن

پپو بھائی میں آپکا تصحیح کرنے اور شاعر کا نام بتانے پر بیحد مشکور ہوں، اصل میں مجھے یہ کلام بذریعہ sms ملا تھا جس میں شاعر کا نام بھی موجود نہیں تھا، اور کچھ غلطیاں بھی آ گئیں جس کے لیے میں معذرت خواہ ہوں۔۔۔ بہرحال آپ کا ممنون ہوں۔۔۔:)
 

پپو

محفلین
کدی تے پیکے جا نی بیگم
آوے سُکھ دا ساہ نی بیگم
کٹھیاں رہ رہ اَک گئے آں ہن
لاگے بہ بہ تھک گئے آں ہن
ٹینڈے وانگوں پک گئے آں ہن
تے پر وی نکو نک گئے آں ہن
ہن تے سینے ٹھنڈ پا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم

اِکو چھپڑ دے وچ تر کے
کی لبا اے شادی کر کے
جندڑی لنگ چلی مر مر کے
ادھے رہ گئے آں ڈر ڈر کے
مل گئی اے بڑی سزا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم

تے کی کی رنگ وخا دتے نی
سجن یار چھڈا دتے نی
پشلے پیار پُلا دتے نی
بیگن تک کھوا دتے نی
ترس کوئی ہن کھا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم

تے شام منان نوں دل کردا اے
سغرٹ پان نوں دل کردا اے
باروں کھان نوں دل کردا اے
تازے نان نوں دل کردا اے
کردے پُورے چا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم

تے اپنی مرضی آیے جایے
مُنڈیاں ورگے کپڑے پایے
راتاں نوں سُکھ رات بنایے
کُج دن اسی وی عید منایے
بدلے ذرا ہوا نی بیگم
کدی تے پیکے جا نی بیگم

سوہنیا میں اے نظم بیگم نوں سنائی تے او پیکے ٹر گئی اے تے جے او واپس نہ آئی تے میں تیرا حساب کڈ لاں گا
 
Top