محمد مبین امجد
محفلین
جناب میٹرک کا رزلٹ آچکا ہے اور اس میں ایک بچہ فیل ہو گیا ۔ یہ نظم اس بچے اور اسکے باپ کے درمیان مکالمہ ہے۔ پڑھیے اور اپنی آراء سے ضرور نوازیے گا۔
ماں پیاں دی امیداں تے توں پانی دتا پھیر
ماں پیاں دی امیداں تے توں پانی دتا پھیر
دس ورھیاں دی محنت نوں کر دتا ڈھیر
سمجھ رکھیا سی توں میٹرک نوں خالہ جی دا ویہڑا
چھولیاں نال تینوں امتحان بورڈ پاس کرائے کیہڑا
فیل ہوکے ہن ماریں چیکاں، ایویں پیا کرلانا ایں
پہلوں تینوں حیا نا آئی، ہن اندریں بہہ شرمانا ایں
سبق نوں توں ہتھ نا لایا ماہیے گن گناہندا سیں
چڑھ چوبارے اتلے اتے کبوتر پیا اڈاندا سیں
پڑھن بہانے پھڑ کتاباں جا ویلیاں وقت گزاریں
آؤندیا جاندیاں راہیاں نوں توں ایویں پیا للکاریں
دھد، کیو، ملائیاں دا توں کھاندا نئیں سا ذرا وسا
تھوڑے بوہتے مکھن پاروں پراٹھے دیندا سیں پراں وگا
داخل ہون توں ہن تک کر لے ڈھیلے ڈھیلے دا حساب
کنیاں کاپیاں پاڑیاں تے کنیاں کیتیاں کتاباں خراب
عجب تیریاں کھیڈا سن تے عجب تیرے کرتوت
گالہڑ وانگوں چڑھ توتاں تے کھاندا سیں شہتوت
لیس الانسان الا ما سعیٰ قدرت دا دستور
با ہمتاں توں منزل لگدی کدی نا دور
ایرے دے توں پٹے گنے، خیرے دیاں کھویاں پھٹاں
ایسے گلے کئی واری کھاندیاں سن توں کٹاں
ماسٹر نوں توں نو سال پرچایا دے گڑ تماکو گنڈے
خوشیاں نال ماں تیری پئی چھج پتاسے ونڈے
مالی دے توں پھل توڑے ارائیاں دے پٹے گنڈے
لمبڑاں دے توں پٹ دیاں گونگلو کھادے سن ڈنڈے
اپنے پیو دی بیری دے وی بیر دتے سن جھاڑ
ماں نمانی اپنی دے وی توں کھن دتے سن ساڑ
ماں پکاندی روٹیاں نوں تو چمٹا تک نا پھڑایا
شامی کدی پیو دے حقے وچ پانی تک نا پایا
ڈلیاں بیراں دا کج نئیں وگڑیا چن لے ویلے نال
گذریا ویلا ہتھ نئیں آوندا ہن تے کر لے کج خیال
تتلیاں مگر بھجنا چھڈدے گڈیاں مت اڈا
بندے دا توں پتر بن جا سدھے پاسے آ
پہلوں تینوں حیا نا آئی، ہن اندریں بہہ شرمانا ایں
سبق نوں توں ہتھ نا لایا ماہیے گن گناہندا سیں
چڑھ چوبارے اتلے اتے کبوتر پیا اڈاندا سیں
پڑھن بہانے پھڑ کتاباں جا ویلیاں وقت گزاریں
آؤندیا جاندیاں راہیاں نوں توں ایویں پیا للکاریں
دھد، کیو، ملائیاں دا توں کھاندا نئیں سا ذرا وسا
تھوڑے بوہتے مکھن پاروں پراٹھے دیندا سیں پراں وگا
داخل ہون توں ہن تک کر لے ڈھیلے ڈھیلے دا حساب
کنیاں کاپیاں پاڑیاں تے کنیاں کیتیاں کتاباں خراب
عجب تیریاں کھیڈا سن تے عجب تیرے کرتوت
گالہڑ وانگوں چڑھ توتاں تے کھاندا سیں شہتوت
لیس الانسان الا ما سعیٰ قدرت دا دستور
با ہمتاں توں منزل لگدی کدی نا دور
ایرے دے توں پٹے گنے، خیرے دیاں کھویاں پھٹاں
ایسے گلے کئی واری کھاندیاں سن توں کٹاں
ماسٹر نوں توں نو سال پرچایا دے گڑ تماکو گنڈے
خوشیاں نال ماں تیری پئی چھج پتاسے ونڈے
مالی دے توں پھل توڑے ارائیاں دے پٹے گنڈے
لمبڑاں دے توں پٹ دیاں گونگلو کھادے سن ڈنڈے
اپنے پیو دی بیری دے وی بیر دتے سن جھاڑ
ماں نمانی اپنی دے وی توں کھن دتے سن ساڑ
ماں پکاندی روٹیاں نوں تو چمٹا تک نا پھڑایا
شامی کدی پیو دے حقے وچ پانی تک نا پایا
ڈلیاں بیراں دا کج نئیں وگڑیا چن لے ویلے نال
گذریا ویلا ہتھ نئیں آوندا ہن تے کر لے کج خیال
تتلیاں مگر بھجنا چھڈدے گڈیاں مت اڈا
بندے دا توں پتر بن جا سدھے پاسے آ
