معین الدین
محفلین
کملی والے محمد ص توں صدقے میں جاں
جنے آ کۂ غریباں دی باں فڑ لئ
میری بخشش وسیلۂ محمد دا ناں
جنے آ کے غریباں دی باں فڑ لئ
ادے باجوں کوئ دنیا تے پیارا نھیں
ادے ورگا کوئ جگ تے سھارا نھیں
جے نا ھندے محمد ناں ھندا جھاں
جنے آ کے غریباں دی باں فڑ لئ
کیوں نی منگدے تسی کالی کملی دی چھاں
جنے آ کے غریباں دی باں فڑ لئ
لایا بدواں نوں سینے کمال ھویا
کوئ خبشی توں حضرت بلال ھویا
آئے در تے سوالی تے کیتی نی نۂ
جنے آ کے غریباں دی باں فڑ لئ
نال انگلی اشارے توں چن توڑیا
گیا سورج اگاں ول پچھے موڑیا
کلمۂ سوھنے محمد دا پڑھیا بتاں
جنے آ کۂ غریباں دی باں فڑ لئ
ویری پتھر وی مارن تے ھنسدے رھے
فر وی راۂ خدا سب نوں دسدے رھے
بڑی صفتاں اچ پریا اے سارا قرآں
جنے آ کۂ غریباں دی باں فڑ لئ
جنے آ کۂ غریباں دی باں فڑ لئ
میری بخشش وسیلۂ محمد دا ناں
جنے آ کے غریباں دی باں فڑ لئ
ادے باجوں کوئ دنیا تے پیارا نھیں
ادے ورگا کوئ جگ تے سھارا نھیں
جے نا ھندے محمد ناں ھندا جھاں
جنے آ کے غریباں دی باں فڑ لئ
کیوں نی منگدے تسی کالی کملی دی چھاں
جنے آ کے غریباں دی باں فڑ لئ
لایا بدواں نوں سینے کمال ھویا
کوئ خبشی توں حضرت بلال ھویا
آئے در تے سوالی تے کیتی نی نۂ
جنے آ کے غریباں دی باں فڑ لئ
نال انگلی اشارے توں چن توڑیا
گیا سورج اگاں ول پچھے موڑیا
کلمۂ سوھنے محمد دا پڑھیا بتاں
جنے آ کۂ غریباں دی باں فڑ لئ
ویری پتھر وی مارن تے ھنسدے رھے
فر وی راۂ خدا سب نوں دسدے رھے
بڑی صفتاں اچ پریا اے سارا قرآں
جنے آ کۂ غریباں دی باں فڑ لئ