آصف شفیع
محفلین
غزل
کھلے رنگ شباباں دے نیںسارے روپ عذاباں دے نیں
دل وچ میل اے لوکاں دے،پر
ہتھ وچ پھل گلاباں دے نیں
اوہ وی سانوں پیار سی کر دا
ہن اے قصے خواباں دے نیں
وچوں ہر کوئی اکو ورگا
سارے فرق حجاباں دے نیں
ساڈے گل وچ غم دی مالا
اوہدے ہار گلاباں دے نیں
آصف ایناں خرچ نیئں کردے
ایہہ تے کم نواباں دے نیں