لقمان پنجابی
محفلین
حال وچ بانئ پاکستان، جناب محمد علی جناح، دی اپریل 1948 وچ پشاور گورنمینٹ ہاؤس تے سرکاری افسراں نال غیر رسمی گل بات میری نظر وچوں گزری۔ اک اک اکھر بڑا ڈونگا تے متاثر کرنڑ آلا سی تے میں سوچیا کیوں نا میں امریکی دفترے خارجہ دی ڈیجیٹل آؤٹ ریچ ٹیم دے شائقین، ناقدین تے دوجے حضرات نال شیئر کراں۔ میرا اے ایمان وے کے اے انمول حکمت بھرے اکھر کسے وی قوم لئی مشعل راہ ہونڑے چاہی دے نے۔
گل بات کجھہ لمی وے تے ایس لئی میں اینوں تین چار قسطاں وچ پیش کراں گا۔ تھلے پہلا حصہ تواڈی نظر وے:
بانئ پاکستان، محمد علی جناح، فرموندے نے "جیڑی گل میں توانوں (سرکاری ملازمین نوں) پہلے دسنڑاں چوہنداں او اے وے کہ توانوں سیاسی لوکاں، سیاسی جماعتاں تے کسے انفرادی سیاستدان توں دبنڑاں نہی چاہیدا۔ اگر تسی پاکستان دے وقار تے عظمت دے چاہ رکھدے او تے کسے دے دباؤ دا شکار نا ہوونڑاں، پر ریاست تے اودے واسیاں لئی سرکاری نوکر دی حثیت نال اپنڑاں فرض نبھاندے ریہنڑاں۔ حکومتاں بنڑ دیاں نے، تے سرکاراں ناکامی توں دوچار ہوندیاں رہندیاں نے، پر تسی اپنڑی جائی (جگہ) کھلوتے رہندے او، ایس لئی، تواڈے موڈیاں (کندھیاں) تے بڑی اہم ذمہ داری وے۔ تسی ایس سیاسی جماعت یا اوس سیاسی جماعت، ایس سیاستدان یا اوس سیاستدان دی پشت پناہی وچ ملوث نا ہوونڑاں، کیونکہ اے تواڈی آڑھت نہی (تواڈا کم نہی)۔ اگر آئین دے مطابق کسے سرکار دا قیام ہووے، یا کوئی ضابطے دے آئینی تقاضیاں نوں پورا کردیاں ہویاں کوئی وزیراعظم دے عہدے تے فائز ہووے، تواڈی ذمہ داری صرف سرکار دی مکمل فرماںبرداری تے وفاداری نہی ، پر نالو نال بے خوف و خطر اودی اطاعت تواڈے تے لازم وے، ایس گل نوں سامنڑين رکھدیاں ہویاں کے تواڈی اوچی ساکھہ، وقار، شان، تے عہدے دی عظمت برقرار روے۔ اگر تسی ابتداء ایس پکے ارادے نال کرو گے تے تسی ساڈی سوچ تے خواب دی مطابقت آلا پاکستان تعمیر کرنڑ لئی اک ستائش دے قابل عملی قدم چکو گے—اک قابل فخر ریاست، تے دنیا دی اک عظیم ریاست دی داغ بیل پاونڑ لئی۔۔۔" (روئیداد خان 1997)
قائداعظم، محمد علی جناح (اپریل 194