اے تے چنگی سٹوری اے

انور مسعود ہوراں دی "میلہ اکھیاں دا" وچ کدھرے پڑھیا سی (ہن ٹھیک ٹھیک یاد نہیں)۔ کسے فلم "چکوری" دا حال اے (ہال وی تے حال وی)۔
ایڈی وڈی گل تے چکوری وچ کوئی نہیں
کہانی ای کہانی اے، شٹوری وچ کوئی نہیں
۔۔۔۔۔۔۔۔
 
ساوے پتر لو وچ پھک وی جاندے نے۔
پھل لگن تے ٹاہنے جھک وی جاندے نے۔

آپ مہارے اگے پیڑ ڈھلاناں تے،
لمبی اوڑ پئی تے سکّ وی جاندے نے۔

نینن-سمندر تکّ کے حجراں دے پاندھی،
پیاس بجھاؤن لئی پل رک وی جاندے نے۔

پھلّ خوشی دا تکّ کے سکھ دے بوٹے نوں،
دکھ دے ضدی طوطے ٹکّ وی جاندے نے۔

لگدے نے جو 'کٹھّ نرے ہمدرداں دے،
لون کدی زخماں تے بھکّ وی جاندے نے۔

تردے-تردے منزل آ وی جاندی ہے،
مکدے-مکدے رستے مکّ وی جاندے نے۔

بہنا چاہندا ایں تاں بہجا دڑ وٹّ کے،
سادھاں دے وچ چور تاں لک وی جاندے نے۔

ہمت تاں کیتی ہے اس نوں بھالن دی،
کدی-کدار نشانے اکّ وی جاندے نے۔

صبر جنہاں نے کرنا سکھیا ہوئٔے 'نور'،
اوہ دکھاں دا بوجھا چکّ وی جاندے نے۔
 
ماہی گھر آیا راتاں ہور دیاں ہور نی
ماہی میرا چند تے میں بن گئی چکور نی ۔

کڈی سوہنی لگے سانوں تاریاں دی لو نی
گت وچ میں جدوں شیشے لئے پرو نی
میرے کنڈلاں وچ پھاہیاں اوہدے نیناں وچ چور نی
ماہی گھر آیا راتاں ہور دیاں ہور نی
ماہی میرا چند تے میں بن گئی چکور نی ۔

سون دا مہینہ، پیندی ٹھنڈی جہی پھہار نی
ہور گوڑہا ہویا ساڈے نیناں دا خمار نی
ٹھلھیا نہ جاوے، ساڈے ہاسیاں دا شور نی
ماہی گھر آیا راتاں ہور دیاں ہور نی
ماہی میرا چند تے میں بن گئی چکور نی ۔

کھل کھل پین میرے بجھے بجھے وال نی
سانبھ سانبھ رکھاں، ہتھاں گوریاں دے نال نی
مہندی والے پیراں وچ کاہلی کاہلی تور نی
ماہی گھر آیا راتاں ہور دیاں ہور نی
ماہی میرا چند تے میں بن گئی چکور نی ۔

ویہڑے وچ رونقاں، بازاراں وچ رونقاں
پھلاں نال لدیاں شنگاراں نال رونقاں
'نورپری' انگ انگ وچ نواں شور نی
ماہی گھر آیا راتاں ہور دیاں ہور نی
ماہی میرا چند تے میں بن گئی چکور نی ۔
 
آخری تدوین:
جٹیاں پنجاب دیاں ڈاڈھیاں سکھالیاں
کناں وچ ڈنڈیاں تے سونے دیاں والیاں

دھمی ویلے چاٹی وچ، گونجن مدھانیاں
روپ نال رجیاں پنجاب دیاں رانیاں
مکی دیاں روٹیاں تے سونے دیاں والیاں
جٹیاں پنجاب دیاں ڈاڈھیاں سکھالیاں
کناں وچ ڈنڈیاں تے سونے دیاں والیاں

مکھناں دے پیڑیاں 'چ گنھ گنھ چوریاں
ہاسیاں 'چ رنگیاں نے بلھیاں سندھوریاں
انگ انگ لالیاں تے سچیاں 'چ ڈھالیاں
جٹیاں پنجاب دیاں ڈاڈھیاں سکھالیاں
کناں وچ ڈنڈیاں تے سونے دیاں والیاں

ویہڑے وچ گبھرو دا پلنگ نواری اے
چند نالوں گوری کول بیٹھی سرداری اے
دوہاں دیاں جان نہ جوانیاں سمبھالیاں
جٹیاں پنجاب دیاں ڈاڈھیاں سکھالیاں
کناں وچ ڈنڈیاں تے سونے دیاں والیاں

کڈا رنگ لایا سوہنی ہکّ دی ہمیل نے
چند تے ستارے چاڑھے ویل اتے ویل نے
'نورپری' دودھ تے ملائیاں نال پالیاں
جٹیاں پنجاب دیاں ڈاڈھیاں سکھالیاں
کناں وچ ڈنڈیاں تے سونے دیاں والیاں
 
آخری تدوین:
جتی قصوری پیریں نہ پوری
ہائے ربا وے سانوں ترنا پیا
جنہاں راہاں دی میں سار نہ جانا
اوہنیں راہیں وے مینوں مڑنا پیا ۔

سہرے پنڈ دیاں لمیاں واٹاں
بڑا پواڑا پے گیا
یکا تے بھاڑے کوئی نہ کیتا
ماہیا پیدل لے گیا

لے میرا مکلاوا ڈھولا
سڑکے سڑکے جانودا
کڈھیا گھنڈ کجھ کہہ نہ سکدی
دل میرا شرمانودا

سوہل پنیاں پیر کولے
ساتھوں تریا جائے نہ
سجرا جوبن سخر دوپیہرا
ترس سوہنا کھائے نہ

پیراں دے وچ پے گئے چھالے
منہ میرا کملانودا
ماہیا تردا جائے اگیرے
پچھانہ نہ جھاتی پانودا

جتی قصوری پیریں نہ پوری
ہائے ربا وے سانوں ترنا پیا
جنہاں راہاں دی میں سار نہ جانا
اوہنیں راہیں وے مینوں مڑنا پیا ۔
 
گدھا

توں بھی نچّ لے بشنیئے تیری واری آئی آ ۔
گت نہ نی کھولیو ایہدا سپّ بن جاؤگا
وال نہ نی توڑو کون ٹٹ گئے ملاؤگا
مینوں نہ نچاؤ میرا کوئی رس جاؤگا
وینی نہ مروڑو میرے چوڑا کتھے پاؤگا
میہنے مارو نہ نی کُڑیو،
سہریاں دا آیا گھر نائی آ
توں بھی نچّ لے بشنیئے تیری واری آئی آ ۔

چونڈھیاں نہ وڈھو مینوں وڈھّ وڈھّ کھاؤگا
باہلا نہ ہساؤ مینوں رون آ جاؤگا
لیڑے نہ نی پاڑو میرا روپ ڈلھ جاؤگا
گھنڈ نہ نی لاہو پاپی پنڈ مر جاؤگا
مینوں نہ نی چھیڑو کُڑیو،
کھنگھدا دلان وچ بھائی آ
توں بھی نچّ لے بشنیئے تیری واری آئی آ ۔

لیڑا نہ نی کھچو میرا رنگ اڈ جاؤگا
بوہا نہ نی ڈھووو کوئی چند چڑھ جاؤگا
پھلّ نہ نی مارو میرا لکّ ٹٹ جاؤگا
بھابی نہ نی آکھو میرا دیؤر رس جاؤگا
رولا پاؤ نہ نی کُڑیو،
آؤندا میرا چھیل سپاہی آ
توں بھی نچّ لے بشنیئے تیری واری آئی آ ۔

مورنی نہ آکھو کوئی وادھا ودھ جاؤگا
کوئل نہ نی آکھو کوئی پنجرے وچ پاؤگا
کونج نہ نی آکھو میرے لہو کوئی نھاؤگا
ہیر نہ نی آکھو کوئی کنّ پڑواؤگا
رانجھا آ گیا نی کُڑیو،
جیہڑا جٹی ہیر دا سودائی آ
توں بھی نچّ لے بشنیئے تیری واری آئی آ ۔
 
اکو گلّ چوڑیاں دی

عورت:- اکو گلّ چوڑیاں دی
اوہ بھی منی نہ میری توں سردارا
وے گھر بار سانبھ اپنا
میرا ہونا نہیں وے ایس تھاں گزارا

مرد:- نی ایڈیاں نہ کر کالھیاں
گھر نرما آؤن دے میرا
ہیریاں دے نگ لا کے
چوڑا سونے دا گھڑا دیاں تیرا

عورت:- وے تیرے گھر آئی جد دی
ہویا اک وی شوق نہ پورا
تھکّ گئی پکاندی ٹکیاں
مٹی ہو گئی چھاندی بورا

مرد:- نی ویکھ تے صحیح باہر جا کے
تیرے روپ توں گوریاں چھلیاں
کھڑ کھڑ کھیت ہسدے
کتے جان نہ جوانیاں جھلیاں

عورت:- وے اک دن کھیت وچ گئی
مینوں ویکھ کے سرہوں دے پھلّ ہسّ پئے
باجرے دے سٹیاں وچوں
کتے مینہہ موتیاں دے وسّ پئے

مرد:- نی جنیاں وی روپ والیاں
تیرے روپ دا بھردیاں پانی
مینوں راجا کہن پنڈ دا
تینوں کہندیاں روپ دی رانی

عورت:- وے لمبڑاں دی نونہ ویکھ خاں
سونے نال وے لدے انگ سارے
سچے سچے موتیاں دے
اوہدے لونگ 'چ پین لشکارے

مرد:- نی گھر وچ پنج بوریاں
پی دودھ، خواہ مکھن ملائیاں
کسے کولوں پچھ تے صحیح
کویں تیرے تے لالیاں آئیاں ۔
 
1458557_820244718069690_5125091077647290150_n.jpg

کوکلا چھپاکی جمعرات آئی اے
جیہڑا اگے پچھے ویکھے اوہدی شامت آئی اے
 
آخری تدوین:
Top