محفل متراں دی

[سید شہزاد ناصر]

اے پنجابی ٹڈ واسطے اے؟

آہو چنیوٹی ٹڈ وی پنجابی ٹڈ ای اے

 

[فاروق احمد بھٹی]

فیر تہانوں پتہ ہوؤے گا
بس تسی پھتو منڈ پہنچو میں تہانوں چُک لیاں گا

شاہ جی ۔۔جدوں وی چکر لگا کجراں آلے دا تے ضرور کوشش کراں گا

 

[سید شہزاد ناصر]

ست بسم اللہ جی ضرور آؤ تسی سانہوں خوشی ہووے گی ۔

بستی اوپل چوک دے کول کر کے

ست بسم اللہ جی آیاں نوں دھن بھاگ ساڈے تسی ساڈے ویہڑے پیر پائے۔ تسی آؤ پنجابی اسی سارے رل کے سکھا دیاں گے۔ تے پنجابی دا سواد جیڑا جے ناں او سر چڑھ کے بولدا جے ۔۔ جیوں اے شعر ای ویکھ لو مشکل اے کے اے ذائقہ کدھرے ہور ہووے
تیرے باہجوں میری مائے
ایس دنیا دے تلکن ویہڑے
بسم اللہ دی واج نہ آئی
نہ کھیڑی دا آٹا ڈُلیا
مطلب عبدالقیوم چوہدری صاحب اردو وچ پیش کرن گے تواڈے لئی

اے تے فیر ہے۔۔۔۔ کجراں آلے دے بارے اک سٹیج ڈرامے دے وچ کسے نے مخول کیتا کہ تسی۔۔۔۔ کجراں آلے۔۔ کسے بندے نوں پچھو کدھر چلا ایں تے جواب ہندا اے روٹی کھان۔۔ کدھروں آیا ایں ۔۔۔روٹی کھا کے۔۔۔ کتھے بیٹھا ایں ۔۔۔ کج نئیں یار بس روٹی زیادہ کھا لئی سی تے ٹریا انئیں جاندا پیا۔۔۔۔۔ پہلواناں دا شہر جو ہویا

مخول کردے او ساڈے نال
ٹبر دے ٹبر کھا جاواں تے ڈکار نہ ماراں

 

[سید شہزاد ناصر]

استادِ محترم پنجابی اور احباب بھی لکھ رہے ہیں ، کچھ نہ کچھ سمجھ آہی جاتی ہے مگر آپ کے لکھے ہوئے یہ فقرے سر کے اُپر سے گئے ہیں ۔

استاد جی ادھ رڑکا لاندے نیں پانی گھٹ ای پاندے نیں ایس واسطے ہضم نئیں ہُندی

 

[فاروق احمد بھٹی]

مخول کردے او ساڈے نال
ٹبر دے ٹبر کھا جاواں تے ڈکار نہ ماراں

شاہ جی اسی آپے وی تقریبا کجراں آلے دے آں۔۔بس تھوڑا کھلرے پلرے آں

 

[سید شہزاد ناصر]

شاہ جی ۔۔جدوں وی چکر لگا کجراں آلے دا تے ضرور کوشش کراں گا

ست بسم اللہ جی آیاں نوں

 

[سید شہزاد ناصر]

ساون دی سوغات پوڑے (مٹھے پکوڑے)

 

[سید شہزاد ناصر]

عملاں دے اُپر ہوگ نبیڑا، کیا صوفی کیا بھنگی
جو رب بھاوے سو ای تھیسی، سائی بات ہے چنگی

آپے ایک، نیک کہاوے، صاحب ہے بہہ رنگی
کہے حسین سہاگن سائی، جو شوہ کے رنگ رنگی.

 

[سید شہزاد ناصر]

پٹھیاں والی گڈی

 

[سید شہزاد ناصر]

ماں دا لاڈلا وگڑ گیا

 

[فاروق احمد بھٹی]

نانکے جائی دا سی تے اے کم وی کری دا سی اینی جئی عمر توں۔

 

[سید شہزاد ناصر]

ڈھول سپاہی نوں کہنا ایں

نانکے جائی دا سی تے اے کم وی کری دا سی اینی جئی عمر توں۔

قسمے میں وی انج ای کردا سی

 

[سید شہزاد ناصر]

گُلی ڈنڈا

 

[سید شہزاد ناصر]

میرے لُوں لُوں چیخ پکار وے
کبھی سانول موڑ مُہار وے

مَیں بیچ بڑی منجدھار وے
مجھے دریا پار اتار وے

میرے ہاتھوں میں چمکے کنگنا
مجھے پیا منانے کا ڈھنگ نا

میرے ہونٹوں پہ اک مسکان وے
تیرے ہاتھوں میں میری جان وے

میری زلف نہ چھیڑ ہوا نی
آنچل نہ مرا لہرا نی

مرا دل ہمراز نہ کرنی
مرا پی ناراض نہ کرنی

ترے سر پہ حسیں دستار وے
ہمیں تیری اداؤں سے پیار وے

کہاں کھو گئے تم دلدار وے
کہاں جا کے بسایا گھر بار وے

کوئی خط پتر نہ تار وے
کبھی سانول موڑ مُہار وے

میرے لُوں لُوں چیخ پکار وے
کبھی سانول موڑ مُہار وے
(شاعر: فرحت عباس شاہ)

 

[سید شہزاد ناصر]

میرے لُوں لُوں چیخ پکار وے
کبھی سانول موڑ مُہار وے

مَیں بیچ بڑی منجدھار وے
مجھے دریا پار اتار وے

میرے ہاتھوں میں چمکے کنگنا
مجھے پیا منانے کا ڈھنگ نا

میرے ہونٹوں پہ اک مسکان وے
تیرے ہاتھوں میں میری جان وے

میری زلف نہ چھیڑ ہوا نی
آنچل نہ مرا لہرا نی

مرا دل ہمراز نہ کرنی
مرا پی ناراض نہ کرنی

ترے سر پہ حسیں دستار وے
ہمیں تیری اداؤں سے پیار وے

کہاں کھو گئے تم دلدار وے
کہاں جا کے بسایا گھر بار وے

کوئی خط پتر نہ تار وے
کبھی سانول موڑ مُہار وے

میرے لُوں لُوں چیخ پکار وے
کبھی سانول موڑ مُہار وے
(شاعر: فرحت عباس شاہ)​

 

[سید شہزاد ناصر]

کدی ایہدی قدر نئیں سی ہن کھان نوں بڑا دل کردا اے

 

[سید شہزاد ناصر]

 

[سید شہزاد ناصر]

قلفی کھوئے ملائی دی
سب نوں کھانی چائیدی

 

[سید شہزاد ناصر]

سن نی کڑئیے
رنگاں دئیے پڑئیے
میں ٹر جاواں گا
مڑ کے نئیں آواں گا
فیر پچھتائیں گی
ہس کے بلائیں گی
فیر وی نئین آواں گا
اُچے اسمان دا
تارا بن جائواں گا
دور دور رہواں گا
تے تینوں تڑفاواں گا

 

[محمد یعقوب آسی]

استاد جی ادھ رڑکا لاندے نیں پانی گھٹ ای پاندے نیں ایس واسطے ہضم نئیں ہُندی

جیو گجراں والیو!