محفل متراں دی

[تلمیذ]

میں بابے دا مِحرم حُقّہ
میتھوں جَجّا قسم چَوا لے
میں بابے دا قاتل نئیں

بہت اعلیٰ، ایہہ محمد صابر ہوراں دا خاص رنگ اے۔ شراکت لئی شکریہ۔
نیرنگ خیال, جی ۔تہاڈے وانگوںمحمد صابر ہوراں دیاں نظماں پوسٹ کرن واہتے محفل نے اِ ک ہور محفلین لبھ لیا اے۔

ایہہ لفظ”بھکدا“ نئیں، ”بھخدا“ اے ،جدھا مطلب اے ۔ ”دہکتا ہوا“
ماہی احمد,

 

[فاروق احمد بھٹی]

سارے بہن بھرا رل کے تے کراچی وچ بارش دی دعا مانگو۔ اللہ خیر نال رحمت دی برسات دےوے

آمین

 

[ماہی احمد]

میں بابے دا مِحرم حُقّہ
میتھوں جَجّا قسم چَوا لے
میں بابے دا قاتل نئیں

بہت اعلیٰ، ایہہ محمد صابر ہوراں دا خاص رنگ اے۔ شراکت لئی شکریہ۔
نیرنگ خیال, جی ۔تہاڈے وانگوںمحمد صابر ہوراں دیاں نظماں پوسٹ کرن واہتے محفل نے اِ ک ہور محفلین لبھ لیا اے۔

ایہہ لفظ”بھکدا“ نئیں، ”بھخدا“ اے ،جدھا مطلب اے ۔ ”دہکتا ہوا“
ماہی احمد,

شکریہ

 

[ماہی احمد]

حقہ ایہ کہندا اے کہ وئی جس ویلے بابا جی ایس دنیا تے ٹر چلے سن میں اوس ویلے گرم نئی ساں، نئی تے اوناں نوں مرن نہ دیندا

شکریہ

 

[محمد یعقوب آسی]

اک تازہ ترجمہ ۔۔۔ فارسی شعر توں پنجابی شعر وِچ

 

[فاروق احمد بھٹی]

رات بہار دا بدل بک بک رویا
آکھیس نت دا رونا میرا ہونا
تیز ترکھی بجلی لشکی، بولی
اک پل دا ایہ ہاسا، میرے سوہنا
خبرے کس نے باغے گل پُجائی
پھل تریل نے ونڈیا ہسنا رونا

از محمد یعقوب آسی

 

[فاروق احمد بھٹی]

علامہ اقبال (پیامِ مشرق)

سرودِ رفتہ باز آید کہ ناید
نسیمی از حجاز آید کہ ناید
سر آمد روزگارِ این فقیری
دگر دانائے راز آید کہ ناید​

منظوم ترجمہ از محمد یعقوب آسی

پرتن تاناں، وچھڑ گئیاں جو سازوں آوازوں
ٹھنڈی واء دا کوئی بلا آوے سمت حجازوں
ایس فقیر دے ساہواں دی تند لگدا اے ٹُٹی ٹُٹی
ابھرے پھر کوئی بھید کہانی ہور کسے دے سازوں​

 

[فاروق احمد بھٹی]

علامہ اقبال ۔۔۔ پیامِ مشرق

تو غنی از ہر دو عالم من فقیر
روزِ محشر عذر ہای من پذیر
گر تو می بینی حسابم ناگزیر
از نگاہِ مصطفٰی ﷺ پنہان بگیر​

***​

منظوم ترجمہ از محمد یعقوب آسی

سب دے بے پروا سائیاں میں منگتا تیرے در دا
حشر دیہاڑے یا ستارا رکھیں میرا پردہ
جے کر تیری حکمت آکھے جوکھے بِناں نہ سردا
تے پھر جھاکا رکھیں قائم اس سوہنے سروَر ﷺ دا​

 

[ماہی احمد]

رات بہار دا بدل بک بک رویا
آکھیس نت دا رونا میرا ہونا
تیز ترکھی بجلی لشکی، بولی
اک پل دا ایہ ہاسا، میرے سوہنا
خبرے کس نے باغے گل پُجائی
پھل تریل نے ونڈیا ہسنا رونا

از محمد یعقوب آسی

اینہں لفظاں دا مطلب دس دیو۔

 

[فاروق احمد بھٹی]

اینہں لفظاں دا مطلب دس دیو۔

بُک بُک۔۔۔۔ہاتھ کی ہتھیلی جب اس میں پانی لیا جائے تو جس شکل میں ہوتی ہےاسی بُک کہتے ہیں۔
ترکھی۔۔۔۔ویسے ہم تو تیز کو ہی کہتے ہیں استاد محترم نے تیز اور ترکھی دونوں الفاظ استعمال کیے ہیں وہی بہتر بتا سکتے ہین
پجائی۔۔۔پہنچائی
پھل تریل۔۔۔پھول اور شبنم

 

[ماہی احمد]

بُک بُک۔۔۔۔ہاتھ کی ہتھیلی جب اس میں پانی لیا جائے تو جس شکل میں ہوتی ہےاسی بُک کہتے ہیں۔
ترکھی۔۔۔۔ویسے ہم تو تیز کو ہی کہتے ہیں استاد محترم نے تیز اور ترکھی دونوں الفاظ استعمال کیے ہیں وہی بہتر بتا سکتے ہین
پجائی۔۔۔پہنچائی
پھل تریل۔۔۔پھول اور شبنم

آکھیس؟

 

[عبدالقیوم چوہدری]

علامہ اقبال ۔۔۔ پیامِ مشرق

تو غنی از ہر دو عالم من فقیر
روزِ محشر عذر ہای من پذیر
گر تو می بینی حسابم ناگزیر
از نگاہِ مصطفٰی ﷺ پنہان بگیر​

***

منظوم ترجمہ از محمد یعقوب آسی

سب دے بے پروا سائیاں میں منگتا تیرے در دا
حشر دیہاڑے یا ستارا رکھیں میرا پردہ
جے کر تیری حکمت آکھے جوکھے بِناں نہ سردا
تے پھر جھاکا رکھیں قائم اس سوہنے سروَر ﷺ دا​

ودھیا، سوہنڑا تے شاندار ترجمہ
دل خوش ہو گیا اے

 

[فاروق احمد بھٹی]

آکھیس؟

نہیں معلوم

 

[فاروق احمد بھٹی]

ودھیا، سوہنڑا تے شاندار ترجمہ
دل خوش ہو گیا اے

بہت شکریہ تے نوازش

 

[رانا]

او پائیو! توانوں شرم نہیں آوندی۔۔۔ اردو دی محفل وچ پنجابی دیاں گلاں کرن ڈے او۔ چلو نکلو ایتھوں باہر سارے۔۔۔ تے بیٹھک خالی کرو ساڈی۔

 

[فاروق احمد بھٹی]

او پائیو! توانوں شرم نہیں آوندی۔۔۔ اردو دی محفل وچ پنجابی دیاں گلاں کرن ڈے او۔ چلو نکلو ایتھوں باہر سارے۔۔۔ تے بیٹھک خالی کرو ساڈی۔

اسی تے بیٹھک بنام پنجابی فورم ویکھ کے شروع ہوئے آں ۔۔۔تے بیٹھک اساں کوئی نیں جے خالی کرنی۔۔ تے تسی وی آ گئے او تے آ لو ساڈی طرفوں لسی۔۔

 

[عبدالقیوم چوہدری]

او پائیو! توانوں شرم نہیں آوندی۔۔۔ اردو دی محفل وچ پنجابی دیاں گلاں کرن ڈے او۔ چلو نکلو ایتھوں باہر سارے۔۔۔ تے بیٹھک خالی کرو ساڈی۔

اے لو۔۔۔۔
نوا آیاں اے سوہنیا۔۔۔
خیر تے اے

 

[محمد یعقوب آسی]

اینہں لفظاں دا مطلب دس دیو۔

پنجابی زبان کا محاورہ ہے بُک بُک رونا (زار و قطار رونا)۔ دونوں ہاتھوں کو ملا کر پیالہ سا جو بنا لیتے ہیں اس کو بُک کہتے ہیں۔
رات کو بہار کا بادل بہت رویا ۔۔ زار نالید ۔۔ یہ وہی زار و قطار ہے۔
آکھیس: تخفیف ہے، سرائیکی لہجے میں بہت عام ہے۔ آکھم : میں آکھیا، میں نے کہا ۔ آکھیس : اُس آکھیا، اس نے کہا۔
ترکھی: تیکھی، تیز ۔۔ تیز ترکھی بجلی ۔۔ برقِ سبک سیر ۔
لِشکی (چمکی) پنجابی میں عام مستعمل ہے: لِشکنا (چمکنا)، لِشکانا (چمکانا)۔ پنجابی والے یوں بھی کہتے ہیں: لِشک پیندی اے پئی (بجلی چمک رہی ہے)۔
پُجائی: پہنچائی ۔ پُجنا: پہنچنا (پورا ہو جانا کے معانی بھی دیتا ہے)۔ نہ دانم بہ گلشن کہ بُرد این خبر : مجھے نہیں معلوم باغ میں یہ خبر کون لے گیا۔ یہ بات کس نے پہنچا دی۔
پھُل: (پھول)۔ تریل (شبنم)۔ فارسی مصرعے (سخن ہا میانِ گل و شبنم است) کا لفظی ترجمہ ہے: (مضمون کے تسلسل میں) پھول اور شبنم آپس میں باتیں کر رہے ہیں۔
مترجم نے پھول کی بات کو ہنسنے اور شبنم کی بات کو رونے سے تعبیر کیا ہے۔ تسلسل وہی ہے: بادل روتا تھا، بجلی ایک دم ہنسی اور کہنے لگی۔

رات بہار دا بدل بک بک رویا
آکھیس نت دا رونا میرا ہونا
تیز ترکھی بجلی لشکی، بولی
اک پل دا ایہ ہاسا، میرے سوہنا
خبرے کس نے باغے گل پُجائی
پھل تریل نے ونڈیا ہسنا رونا

 

[محمد یعقوب آسی]

جنہوں پنجابی پَچدی نہیں نہ بہوے بھئی ایتھے۔ تڑھی کوئی نہ دیوے کسے نوں! آہو!

 

[محمد یعقوب آسی]

ترکھی۔۔۔۔ویسے ہم تو تیز کو ہی کہتے ہیں استاد محترم نے تیز اور ترکھی دونوں الفاظ استعمال کیے ہیں وہی بہتر بتا سکتے ہین

اردو، پنجابی، فارسی بلکہ عربی میں بھی قریب المعانی الفاظ کی ترکیب عام رائج ہے۔ مثلاً تیز و تُند، گل بات، تیرہ و تار، گھپ ہنیر، کھِچ دھرُو، روکھی سوکھی؛ وغیرہ۔