محفل متراں دی
- صاحب لڑی فاروق احمد بھٹی
- تاریخ ابتداء
تلمیذ
لائبریرین
ایہہ سفید بگلے دی سب توں وڈی قسم اے کدی ہیڈ قادرآباد عام ہندا سی ہن تے ٹاواں ٹاواں ای نظر آندا اے
دیسی ناں چمچہ بزہ تے انگریزی ناں spoon billed stork اے پاکستان صرف ایہہ ای قسم پائی جاندے اے پر ایہدیاں ہور وی بڑی قسماں نیں
سبحان اللہ، پروردگار دی صناعی تے قربان جائیے۔ خاص کر چُنج دی بناوٹ تے۔اساں ایہہ پکھی تے اوہدا رہن سہن کدی ویکھیا تے نئیں پر چُنج دے سِرے دے چوڑے ہون وچ ضرور رب تعالےٰ دی کوئی مصلحت ہووے گی۔ یعنی کوئی چیز منہ وچ پان لئی مددگار ہوندی ہووے گی۔
سید شہزاد ناصر
محفلین
ایہہ کدی ہیڈ قادرآباد عام ہندا سی ایہو ای نئیں کونج سارس تے پتہ نئیں کی کج ہندا سی پر ہن کج وی نئیں رہیا
خالد محمود چوہدری
محفلین
گھت وچ جام طلب دے ساقی دو گُھٹ شوق شراباں
سیل فنا وچ رُڑھیا جاواں چھُٹے جان عذابوں
تے ایہہ جام دُکھاں دا بھریا لبوں نہ لاہاں مُولے
لکھ لکھ خوشی غلام رسولے جے محبوب قبولے
سیل فنا وچ رُڑھیا جاواں چھُٹے جان عذابوں
تے ایہہ جام دُکھاں دا بھریا لبوں نہ لاہاں مُولے
لکھ لکھ خوشی غلام رسولے جے محبوب قبولے
خالد محمود چوہدری
محفلین
خار وجے وچ دِل دیاں اکھیں رَڑکن غم دیاں نوکاں
تن زندہ دِل مُردیاں داخل خبر نہ کائی لوکاں
پر وچ طلب مراد حقیقت تن مُردہ دِل زندہ
واہ واہ عشق جتھے جھُل وگدا جمع ضِداں کر دِندا
تن زندہ دِل مُردیاں داخل خبر نہ کائی لوکاں
پر وچ طلب مراد حقیقت تن مُردہ دِل زندہ
واہ واہ عشق جتھے جھُل وگدا جمع ضِداں کر دِندا
خالد محمود چوہدری
محفلین
رحمت دا مینہ پا خدایا باغ سُکا کر ہریا
بوٹا آس اُمید میری دا کردے میوہ بھریا
مٹھا میوہ بخش اجیہا قدرت دی گھت شِیری
جو کھاوے روگ اس دا جاوے دُور ہووے دلگیری
سدا بہار دئیں اس باغے کدے خزاں نہ آوے
ہوون فیض ہزاراں تائیں ہر بھُکھا پھل کھاوے
بال چراغ عشق دا میرا روشن کردے سینہ
دل دے دیوے دی رُشنائی جاوے وچ زمیناں
نعمت اپنی وی کجھ مینوں بخش شناساں پاواں
ہمت دے دِلے نوں تیرا شکر بجا لیاواں
لاہ ہنیرا جہل برُے دا چانن لا عقل دا
بخش ولایت شعر سخن دی یُمن رہے وچ رلدا
اوّل دے دل جس وچ ہوون سچے سُخن خزانے
لعل جواہر کڈھ کڈھ دیوے قُوّت بخش زبانے
طبع میری دانافہ کھولیں مُلکیں مشک دُھمائیں
سُن سُن مغز معطر ہوون بو عشق دی پائیں
سخن میرے دی شکروں ہوون مٹِھے منہ قلم دے
شعر میرے دے عطروں کاغذ لاوے خال رقم دے
بوہٹی نویں کتاب میری دی جوبن بخش سنگاریں
پاک نظر دے ویکھن والے ندی عشق دی تاریں
جے کوئی میلی اکھیں ویکھے عیب دھگانے لاوے
اوہ بھی عدل تیرے دے گھر تھیں کجھ سزائیں پاوے
مر مر ہِک بناون شیشہ مار وٹّا اِک بھندے
دنیا اُتے تھوڑے رہندے قدر شناس سخن دے
اوّل تے کجھ شوق نہ کسے کون سخن اج سُندا؟
جے سُنسی تاں قصہ اُتلا کوئی نہ رمزاں پُندا
لدگئے اوہ یار پیارے سخن شناس ہمارے
سخن صراف محمدبخشا لعلاں دے بنجارے
مجلس بَہ بَہ گئے سیانے کر کر ہوش سنبھالے
ہک دؤئے سنگ ورتی الفت جیوں بھلیاں دے چالے
سیف الملوک ۔ میاں محمد بخش
بوٹا آس اُمید میری دا کردے میوہ بھریا
مٹھا میوہ بخش اجیہا قدرت دی گھت شِیری
جو کھاوے روگ اس دا جاوے دُور ہووے دلگیری
سدا بہار دئیں اس باغے کدے خزاں نہ آوے
ہوون فیض ہزاراں تائیں ہر بھُکھا پھل کھاوے
بال چراغ عشق دا میرا روشن کردے سینہ
دل دے دیوے دی رُشنائی جاوے وچ زمیناں
نعمت اپنی وی کجھ مینوں بخش شناساں پاواں
ہمت دے دِلے نوں تیرا شکر بجا لیاواں
لاہ ہنیرا جہل برُے دا چانن لا عقل دا
بخش ولایت شعر سخن دی یُمن رہے وچ رلدا
اوّل دے دل جس وچ ہوون سچے سُخن خزانے
لعل جواہر کڈھ کڈھ دیوے قُوّت بخش زبانے
طبع میری دانافہ کھولیں مُلکیں مشک دُھمائیں
سُن سُن مغز معطر ہوون بو عشق دی پائیں
سخن میرے دی شکروں ہوون مٹِھے منہ قلم دے
شعر میرے دے عطروں کاغذ لاوے خال رقم دے
بوہٹی نویں کتاب میری دی جوبن بخش سنگاریں
پاک نظر دے ویکھن والے ندی عشق دی تاریں
جے کوئی میلی اکھیں ویکھے عیب دھگانے لاوے
اوہ بھی عدل تیرے دے گھر تھیں کجھ سزائیں پاوے
مر مر ہِک بناون شیشہ مار وٹّا اِک بھندے
دنیا اُتے تھوڑے رہندے قدر شناس سخن دے
اوّل تے کجھ شوق نہ کسے کون سخن اج سُندا؟
جے سُنسی تاں قصہ اُتلا کوئی نہ رمزاں پُندا
لدگئے اوہ یار پیارے سخن شناس ہمارے
سخن صراف محمدبخشا لعلاں دے بنجارے
مجلس بَہ بَہ گئے سیانے کر کر ہوش سنبھالے
ہک دؤئے سنگ ورتی الفت جیوں بھلیاں دے چالے
سیف الملوک ۔ میاں محمد بخش
خالد محمود چوہدری
محفلین
خالق رازق آپ الہٰی نت دیندا بِن منگے
روزی کارن سجدے کرنے نہیں اسانوں چنگے
روزی کارن سجدے کرنے نہیں اسانوں چنگے
خالد محمود چوہدری
محفلین
جتھے چشمہ مٹھا ہووے ہر کوئی اُت ول جاوے
پردیسی دی خدمت جتھے اوتھے ڈیرا لاوے
پردیسی دی خدمت جتھے اوتھے ڈیرا لاوے
فاروق احمد بھٹی
محفلین
میں تے بس لڑی کھولی میلا تے تسی ساریاں نے رل کے بنا دتا۔ اردو لڑیاں وچ پنجابی دے جملے لکھن تے اعتراض ہون لگ پیا سی جہیڑا کے کافی حد تک درست وی سی تے سوچیا چلو اسی پنجابی دے زمرے وچ کوئی جگہ بنا لینے آں
فاروق احمد بھٹی
محفلین
ایدی اک وجہ تے شکار اے جیدے تے کوئی روک ٹوک نئیں ہے۔
فاروق احمد بھٹی
محفلین
جی آیاں نوں ست بسم اللہ عمر سیف جی دھن بھاگ ساڈے تسی قدم پائے ساڈے ویہڑے۔
تے سٹوری کج وی نئیں بس پنجابی بول چال لئی ایس لڑی نوں شروع کیتا اے
سید شہزاد ناصر
محفلین
عینک دا نمبر بدلی کرو فیر آپے ای پتہ لگ جاوے گا
فاروق احمد بھٹی
محفلین
پنکھ پکھیرو اُڈدے پھردے وچ نیلے اسماناں
ہر ہر غم توں ویلے ہو کے لمبیاں لین اڑاناں
میرا جی وی چاہندا اے اُڈ جاواں مار اُڈاری
سُتا چھڈ کے دنیا نوں جس ویلے ہون اذاناں
از فاروق احمد
استادِ محترم محمد یعقوب آسی صاحب میری پنجابی تک بندی تے وی اصلاحی نظر فرمایا جے۔گو کے مینوں پنجابی اوزان دا بالکل وی نئیں پتا۔
شکریہ
ہر ہر غم توں ویلے ہو کے لمبیاں لین اڑاناں
میرا جی وی چاہندا اے اُڈ جاواں مار اُڈاری
سُتا چھڈ کے دنیا نوں جس ویلے ہون اذاناں
از فاروق احمد
استادِ محترم محمد یعقوب آسی صاحب میری پنجابی تک بندی تے وی اصلاحی نظر فرمایا جے۔گو کے مینوں پنجابی اوزان دا بالکل وی نئیں پتا۔
شکریہ
سید شہزاد ناصر
محفلین
فاروق احمد بھٹی
محفلین
تواڈی محبت اے شاہ جی پسندیدگی لئی شکریہبوہت ودھیا
سواد آ گیا
جیوندے رؤو
خالد محمود چوہدری
محفلین
زبردست،شکریہ
محمد یعقوب آسی
محفلین
ہجے وی ٹھیک کرو تے پنجابی دی چاس لاؤ، بھٹی صاحب! تسیں آپ ای دسو دوجے مصرعے والا ویلے تے چوتھے مصرعے والا ویلے، کیہ فرق رہ گیا اے؟ دوجے مصرعے والا ویہلے ہونا چاہی دا اے؛ یعنی فارغ۔ اتے تسیں اڑاناں لکھیا اے تھلے اڈاری لکھیا اے؛ ایہ تے چلو گزارہ ہو جاندا اے۔ پر جے گزارہ ای کرنا اے تے پھر بندہ شعر دے وخت وچ کیوں پوے! بہر حال۔
باقی ٹھیک اے، خیال ودھیا اے۔ پنجابی وچ عروض اوزان دا بہتا رولا نہیں ہوندا۔ کسے دے پچھے لگ کے ٹر پئو، اپنی راہ پھر بنا لینا۔
تلمیذ
لائبریرین
نئیں سرکار، اَینی کاہڈی کاہلی اے؟ اجے حیاتی وچ تہاڈے کرن لئی بہتیرے کم کاج نیں۔ پہلوں اینہاں نوں مکا لوؤ، فیر ایس بارے سوچنا، حضور!
فاروق احمد بھٹی
محفلین
دونواں پاسے زبان دی مار ای پیندی پئی اے۔ ویسے استادِ محترم تواڈی موجودگی دی محفل چ بہت اہمیت اے ۔ تے ایس کر کے خیال آیا کہ پنجابی شاعری دی اصلاح دا زمرہ وی کدے ہو جاوے تے ساڈا کج بھلا ہو جائے گا۔ باقی بہتر رائے تسی دے سکدے او ایس بارے وچ۔جزاک اللہ