الف نظامی
لائبریرین
نظم "گونگی" وچوں بند
-
میں گونگی توں اکھیوں انھی
دل نوں کونڑ پھرولے ماں
تیرا میرا دُکھ سُکھ سانجھا
پیو ہوندے نی بھولے ماں
ہِک انجان دی خاطر منے
دل دے بوہے کھولے ماں
میں گونگی اور آپ اندھی ہو
دل میں کیا ہے یہ کون جانے اے ماں
آپ کا اور میرا دکھ سکھ سانجھا ہے
باپ تو سادہ لوح ہوتے ہیں اے ماں
ایک انجان کی خاطر میں نے
دل کے دروازے کھولے ، اے ماں
رضا ہمدانی : 1914ء وچ پشور وچ جمے ، اردو ، پشتو ، فارسی تے پنجابی وچ شاعری کیتی ، کئی کتاباں لکھیاں ، پرچے کڈھے ، پنجابی شعراں دی اک کتاب وی چھاپی
بحوالہ: پنجابی ادب از شفقت تنویر مرزا ، صفحہ 93
-
میں گونگی توں اکھیوں انھی
دل نوں کونڑ پھرولے ماں
تیرا میرا دُکھ سُکھ سانجھا
پیو ہوندے نی بھولے ماں
ہِک انجان دی خاطر منے
دل دے بوہے کھولے ماں
میں گونگی اور آپ اندھی ہو
دل میں کیا ہے یہ کون جانے اے ماں
آپ کا اور میرا دکھ سکھ سانجھا ہے
باپ تو سادہ لوح ہوتے ہیں اے ماں
ایک انجان کی خاطر میں نے
دل کے دروازے کھولے ، اے ماں
رضا ہمدانی : 1914ء وچ پشور وچ جمے ، اردو ، پشتو ، فارسی تے پنجابی وچ شاعری کیتی ، کئی کتاباں لکھیاں ، پرچے کڈھے ، پنجابی شعراں دی اک کتاب وی چھاپی
بحوالہ: پنجابی ادب از شفقت تنویر مرزا ، صفحہ 93