پنجابی "بال شاعری" کتاب "بات بتولی"شاعرہ:منزّہ شاہد

یوسف سلطان

محفلین
بات پاواں بتولی پاواں
بات گئی اے منگی
پہلے تولو، مگروں بولو
وادھو گل نہیں چنگی

وادھو گل: فالتو بات ،فضول بات
 

یوسف سلطان

محفلین
بات پاواں بتولی پاواں
بات کراندی کچا
جھوٹے دا منہ کالا ہوندا
اَنت نُوں جِتے سچا

اَنت : آخرکار
 

یوسف سلطان

محفلین
بات پاواں بتولی پاواں
بات اے بڑی اَٹل
جیہڑی ٹہنی بوہتا جھکدی
اوہنوں لگدا بوہتا پَھل

جیہڑی ٹہنی بوہتا جُھکدی :
جو شاخ زیادہ جُھکتی ہےمراد عاجزی اور
انکساری رکھنے والے کو رب نوازتا ہے
 

یوسف سلطان

محفلین
بات پاواں بتولی پاواں
بات سناوے گانا
مسجد ڈھاون نالوں مَندا
دل کِسے دا ڈَھانا

مندا :برا
ڈھانا: گرانا،دُکھانا
 

یوسف سلطان

محفلین
بات پاواں بتولی پاواں
بات بڑی انمول
کوڑے تُمے تُھو تُھو
بولئیے مِٹھے بول

تُما:انتہائی کڑوا پَھل
 

یوسف سلطان

محفلین
بات پاواں بتولی پاواں
بات نُوں لگے ہار
بُرے نال وی چنگا ورتو
صبر دا بیڑا پار

بُرے نال وی چنگا ورتو:
برے بندے کے ساتھ بھی اچھا سلوک کرو
 

یوسف سلطان

محفلین

بات پاواں بتولی پاواں
بات نُوں لے گئے ماسی
داتری دے اک پاسےدندے
دنیا دے دو پاسی

داتری : درانتی
اک پاسے :ایک طرف
 

یوسف سلطان

محفلین
بات پاواں بتولی پاواں
بات نہ میری چھنڈو
دُکھ وچ بیلی نوں نہ چَھڈنا
بَھاویں سُکھ نہ وَنڈو

چھنڈو:جھٹکو ،پھینکو
وَنڈو:بانٹو

 

یوسف سلطان

محفلین
بات پاواں بتولی پاواں
بات سُناوے حال
لوڑ کِسے دی پوری کر دو
جے وادُھو اے مال

لوڑ : ضرورت
وادھو : فالتو ، ضرورت سے زائد
 

یوسف سلطان

محفلین
بات پاواں بتولی پاواں
بات اے نویں نکور
چوراں نُوں پئے مور اَ تے
موراں نُوں پئے ہور

نویں نکور : نئی، تازہ تازہ
 
Top