سرائیکی شعر

محمد عبدالرؤوف

لائبریرین
تیڈا لہجہ بہوں کوڑا ہے
توں کوشش کر سرائیکی سِکھ

ترجمہ: تمہارا لہجہ بہت کڑوا ہے (اور اس کا علاج یہ ہے کہ) اب تم اپنی کوشش اس بات پر صرف کرو کہ سرائیکی سیکھی جائے :)
 
آخری تدوین:

سیما علی

لائبریرین
تیڈا لہجہ بہوں کوڑا ہے
توں کوشش کر سرائیکی سِکھ

ترجمہ: تمہارا لہجہ بہت کڑوا ہے (اور اس کا علاج یہ ہے کہ) اب تم اپنی کوشش اس بات پر صرف کرو کہ سرائیکی سیکھی جائے :)
آپکی زبان واقعی میٹھی ہے ۔۔۔
سرائیکی سننے میں بڑی میٹھی لگتی ہے۔۔۔۔
مولانا جنید جمشید بھی فرما چکے ہیں کہ جامنی ہونٹ سرائیکی بولیں اور کانوں میں رس گھولیں۔۔۔۔۔۔
 

علی وقار

محفلین
او قتل کرتے اندھاری رات اچ ہے مطمعئن جو گواہ کائنی
اونکوں خبر نہیں جو قاتلیں دے کڈاھیں خنجر وی بول پوندن
 

اربش علی

محفلین
کیویں ساہکوں یاد نہ رہ سی اوہندے گھر دا رستہ
ڈوہ تے سارے جنگل ہن، ترے تے سارے دریا
رفعت عباس
کِیویں ساکوں یاد نہ راہسی اُوندے گھر دا رستہ
ݙُو تاں سارے جنگل آسن، ترائے تاں سارے دریا

شام تھیوݨ توں پہلے پہلے ایہہ جھئیں وستی آسی
واہیں ٹھڈیاں ٹھڈیاں مِلسن، پاݨی مِٹھڑا مِٹھڑا

روز کھجوراں دا پرچھاواں کَندھیاں اُتّے پَوسی
روز کاہیں دیاں تانگھاں دے وچ کھول رَکھیساں ٻُوہا

ہَولے ہَولے نَویاں جَاہیں اِیہہ جھئیاں سُون٘ہیاں تِھیسن
ہِک ݙین٘ہہ ساکوں یاد ناں راہسی چڑھدا لاہندا پاسا

ایں دریا دے ٹِھلݨ والے مول پِچھاں نہ وَلسن
راہواں ݙہدا راہسی رفعت راہواں ݙیکھݨ والا


رفعت عباس
 
آخری تدوین:

مقبول

محفلین
کِیویں ساکوں یاد نہ راہسی اُوندے گھر دا رستہ
ݙُو تاں سارے جنگل آسن، ترائے تاں سارے دریا

شام تھیوݨ توں پہلے پہلے ایہہ جھئیں وستی آسی
واہیں ٹھڈیاں ٹھڈیاں مِلسن، پاݨی مِٹھڑا مِٹھڑا

روز کھجوراں دا پرچھاواں کَندھیاں اُتّے پَوسی
روز کاہیں دی تانگھاں دے وچ کھول رَکھیساں ٻُوہا

ہَولے ہَولے نَویاں جَاہیں اِیہہ جھئیاں سُون٘ہیاں تِھیسن
ہِک ݙین٘ہہ ساکوں یاد ناں راہسی چڑھدا لاہندا پاسا

ایں دریا دے ٹِھلݨ والے مول پِچھاں نہ وَلسن
راہواں ݙہدا راہسی رفعت راہواں ݙیکھݨ والا


رفعت عباس
بہت خوب
 

مقبول

محفلین
پیار وی دل وچ پالی رکھنڑاں
درد وی نال سنبھالی رکھنڑاں

روضۂ انور تے ونجڑاں تاں
پکڑی اوندی جالی رکھنڑاں

اوں نے نظر توں بچنڑ کیتے
پاتی چادر کالی رکھنڑاں

اے امید کہ توں آ رہسیں
کمرہ گھر دا خالی رکھنڑاں

آپڑیں سامھڑیں آلی کندھ تے
ہک تصویر خیالی رکھنڑاں

تیڈے ڈتے پھُل ڈیکھنڑ کوں
روز کتاب کھنگالی رکھنڑاں

گھر مشترکہ ہووے تاں ول
کیوں دیوار وچالی رکھنڑاں

غیراں دو اوں بھج بھج ونجڑاں
ساڈی دعوت ٹالی رکھنڑاں

اوندے رستے روشن رہون
دل ، دیوار تے بالی رکھنڑاں

یاد ڈِویندےکتھو دا ہاں
گھر وچ ہل پنجالی رکھنڑاں

کلہیں چَہ پیندے ویلے وی
اوندی نال پیالی رکھنڑاں

بس مقبول ہکو کم کیتے
آپڑیں آپ کوں گالی رکھنڑاں
 

نیرنگ خیال

لائبریرین
کِیویں ساکوں یاد نہ راہسی اُوندے گھر دا رستہ
ݙُو تاں سارے جنگل آسن، ترائے تاں سارے دریا

شام تھیوݨ توں پہلے پہلے ایہہ جھئیں وستی آسی
واہیں ٹھڈیاں ٹھڈیاں مِلسن، پاݨی مِٹھڑا مِٹھڑا

روز کھجوراں دا پرچھاواں کَندھیاں اُتّے پَوسی
روز کاہیں دیاں تانگھاں دے وچ کھول رَکھیساں ٻُوہا

ہَولے ہَولے نَویاں جَاہیں اِیہہ جھئیاں سُون٘ہیاں تِھیسن
ہِک ݙین٘ہہ ساکوں یاد ناں راہسی چڑھدا لاہندا پاسا

ایں دریا دے ٹِھلݨ والے مول پِچھاں نہ وَلسن
راہواں ݙہدا راہسی رفعت راہواں ݙیکھݨ والا


رفعت عباس
منصور ملنگی کی آواز کا جادو بھی سر چڑھ کر بولتا ہے۔۔۔۔ ایک یہ شاعری۔۔۔۔ اوپر سے منصور ملنگی کی آواز۔۔۔۔
 
Top