ماہیے اور ٹپوں کا مقابلہ

[سیما علی]

سانوں پگاں پھبدیاں نیں
ساڈی وکھری ٹور نوابی
ساڈی قوم اے شیراں دی
سانوں کیندے لوک پنجابی

 

[گُلِ یاسمیں]

پِھٹّے مُن٘ھ

یہ کیا ہے آپا؟

سرگوشی

پنجابی میں بولیں تو ف ٹ ے منہ ؟

 

[سیما علی]

کاواں گجرات دے آ
پانی پیتا اے بُل بُل کے
سجن جو دور ہوئے
گلاں غیراں دیاں سُن سُن کے

 

[سیما علی]

کوئی سرگودھے دا موڑ آیا
تحفے درداں دے
ڈھولا دیون توڑ آیا

 

[سیما علی]

دو کاراں بازار آئیاں
جھڑک نہ دیویں سوہنڑیے
اکھاں کرن دیدار آئیاں

 

[سیما علی]

سپ چڑھیا کاہنے تے
کَلا مینوں چن کَیتا
کیہڑا دوش زمانے تے

 

[گُلِ یاسمیں]

سپنی دا ساہ پیتا
سپنی دا ساہ پیتا
دل اُتے ہتھ رکھ کے اسا ماہیا جدا کیتا

 

[علی وقار]

ویہڑے وِچ تپے تنور
پہلی روٹی میں لاساں
میرا ماہیا چلیا دُور

 

[گُلِ یاسمیں]

گڈی آ گئی ٹیشن تے
گڈی آ گئی ٹیشن تے
پراں ہٹ وے بابو ، سانوں ماہیا ویکھن دے

 

[علی وقار]

پانی وگدا سُک جاوے
مراں تیرے بُوہے اگے
سارا جھگڑا مُک جاوے

 

[علی وقار]

بہاراں رُکھاں نیاں
آ جاؤ ماہی تے
ڈِگن دیواراں دُکھاں نیاں

 

[علی وقار]

کن کانٹے پائے ہوئے نی
مُڑ مُڑ کیوں تکنا ایں
کہیڑے پیسے لائے ہوئے نی!

 

[علی وقار]

ہٹیاں تے ریٹھے نی
بنی مصیبت
سجن گواہ بن بیٹھے نی

 

[علی وقار]

ویکھن توں رہ گئے آں
اسی فقیر بندے
بُوہا مل کے بہہ گئے آں

 

[علی وقار]

بانی ویہہ گیا جم جم کے
خطا ! سلام آکھیں
ہتھ ادب دے بنھ بنھ کے

 

[علی وقار]

پانی سراں وچوں سُک گئے نی
خط سانوں لکھیا کرو
کہیڑے کاغذ مُک گئے نی

 

[علی وقار]

کوئی بُلبل اُڈ جاسی
بِن پردیسی دے
جِند مٹی وِچ رُل جاسی

 

[علی وقار]

بوہا ہر ویلے بند ہوندا
وِچ پردیساں
رُوح ہر ویلے تنگ ہوندا

 

[علی وقار]

چن چڑھیا پہاڑ پچھے
وَسدے اُجڑ گئے آں
پردیسی یار پچھے

 

[علی وقار]

مانہہ دی سردی آ
ہک افسوس چناں
چٹھی گلاں نئیں کردی آ