محفل متراں دی

[عباس اعوان]

فیس بُک تے اِک شعر پڑھیا سی جیہڑا مینوں بوہتا ودھیا لگیا:
توں سد کے ویکھ میں بھجدی آساں
جے جُتی پانواں تے کافر آکھیں
جے کسے دے کو ل ایس دے وارے کوئی معلومات یا پوری غزل/نظم ہیگی تے شئیر کرو ذرا مہربانی کر کے۔

 

[خالد محمود چوہدری]

میں دل دی دنیا اچ تیرے باجھوں
جےکوئی وساواں تاں کافر آکھیں
توں سد کے ویکھ میں بهجدی آساں
جے جتی پانواں تے کافر آکهیں
میں تیڈی چوکھٹ توں ساری زندگی...
جے سر اٹھاواں تاں کافر آکھیں
جےمیری پوجا اچ فرق آوے,
اعجاز خنجر دی لوڑ کائی نئیں
خدا گواہ اے توں اکھ چا بدلیں
میں مر نہ جاواں تاں کافر آکھیں ....

یہ شعر شاید اضافہ ہے۔​

 

[خالد محمود چوہدری]

غم انجیھے سِر تے ڈِھ پُوندِن
جیویں ساون وِچ مہینہ لہہ پوندِن
ڈُکھ در تے جُھمراں لا کھڑدن
سُکھ اکثر ڈر تُوں چھہ پوندن
میڈے سینے بھاء دے بھانبھڑ ہِن
میڈے حوصلے ماراں سہہ پوندن
ہاں بے وس وس وچ کوئی شے نی
تہوں ہنجوں کِر کِر ویھ پوندن
توں دِلڑی ترلے کرتاں کئی
اوہوے ویندے ڈھول وی رِھ پوندن
جڈاں سَیت ہے واراڈے ڈیندی
ول سُکھ وی ولدے ٹِھہہ پوندن
اینجھا دُورتبسمؔ آ گئے کوئی
سُکھ ڈُکھ دے نال وی رھ پوندن
رضوانہ تبسّمؔ دُرّانی​

 

[خالد محمود چوہدری]

پازیب دی فقط ہے جھنکار تیڈے نانویں
عیش وآرام, خُوشیاں تے پیار تیڈے نانویں
ڈُکھاں دے,سارے اُوچھن توں میکوں دان کر چا
سُکھیں دی شالہ رہوے چہکار تیڈے نانویں
تیڈے او خواب سُوہنڑا ذہنی سکون ڈیندن
اکھّیں تے, اکھ دی لالی, کُلزار تیڈے نانویں
ایمان میڈا توں ہیں, ایقان میڈا توں ہیں
سچ تاں ہے جگ دے سارے انوار تیڈے نانویں
ڈوہڑے تے ٹپّے ماہیے غزلاں دے شعر سارے
میڈے اے قول سارے, افکار تیڈے نانویں
مُکدی مُکا ہے چھوڑی اج گال میں تبسمؔ
چہرے میڈے دا سارا لسکار تیڈے نانویں
رضوانہ تبسّمؔ دُرّانی​

 

[خالد محمود چوہدری]

چڑھ چناں تے کر رُشنائی، ذکر کریندے تارے ہُو
گلیاں دے وِچ پھِرن نمانے لعلاں دے ونجارے ہُو
شالا مسافر کوئی نہ تھیوے ککھ جنہاں توں بھارے ہُو
تاڑی مار اڈاؤ نہ باہوؔ،اساں آپے اُڈن ہارے ہُو
سلطان باہُوؒ​

 

[خالد محمود چوہدری]

ایمان سلامت ہر کوئی منگے، اتے عشق سلامت کوئی ہُو
منگن ایمان شرماون عشقوں میرے دل نوں غیرت ہوئی ہُو
جس منزل نوں عشق پہنچاوے ایمان نوں خبر نہ کوئی ہُو
میرا عشق سلامت رکھیں باہوؔ ایمان نوں دیواں دھروئی ہُو​

 

[خالد محمود چوہدری]

میرا مالک تیرا لَکھ لَکھ شُکر اے، جیہڑا دے کے نوں پچھتاندا
تیری اس مخلوق دے وَس ہوندا، کوئی بشر نہ رَج کے کھاندا
ہتھ جوڑے ہوئے ویکھ کے خوداراں دے تیرا عرش ہلاوے کھاندا
ساری عمر حیاتؔ لہندے وتیے، تیرا وَت وی قرض نئیں لاہندا
حیاتؔ بھٹی​

 

[خالد محمود چوہدری]

ہیر دی نماز
گھیؤ دی چُوری دا بھر چھناں، لئی ہیر سی جاندی
کاہلی کاہلی قدم اٹھاندی، لوکاں نظر بچاندی
دل وچ فکر کہ میرا رانجھا ہوؤُ اڈیکاں کردا
بُھکھا بھانا، کسے برچھ دی چھاویں ہؤکے بھردا
اگے پنڈ دا وڈا مُلّانا، پئیا نماز پڑھیندا
اپنی جاچے رب دے سر سی، بڑا احسان کریندا
اپنے دھیان مگن تے بے سدھ، ہیر اگوں دی لنگھی
ویکھ مُلّاں نے دَند کرِیچے، مانوں گھٹ دؤ سنگھی
واپس مُڑی، کھوا کے چُوری، کر کے درشن میلہ
اگوں پیا کھان نوں مُلّاں، بُھکھا جِویں بگھیلا
او ملعون دوزخی لڑکی، احمق، ﷲ ماری
بے وقوف، تو نے ہے کر دی، قضا نماز ہماری
اندھی بن کے گزری آگے، دھیان ہمارا ٹُوٹا
پڑھنی پڑی نماز دوبارہ، ترا مغز کیوں پُھوٹا
ہیر پیاری نے مسکا کے، اتر دتا مٹھا
سوں رانجھے دی، میں نہیں تینوں، جان سمے سی ڈِٹھا
رانجھے ول سُرت سی میری، ہور خیال سبھ بُھلے
سجھدے نہ سن، سَجّے، کھبّے، دُھپّ، بارشاں، بلے
جد تک بیلے پجّ نہ چوری، رانجھے تئیں کھوآئی
جد تک درس نہ پایا اُسدا، مینوں ہوش نہ آئی
تری سُرت بھی جے نج رانجھے، ربّ سنگ ہُندی گُندی
دِسدی ہی نہ میں پھر تینوں، قضا نماز نہ ہندی
ایس نماز دا کیہ ہے فیدا، جو نہ سُرت ٹکاوے
لوکاں نوں ملعون آکھ کے گالھاں بکن سکھاوے
لعنت ﷲ دی اُس نوں جو، کرے دمبھ دم بازی
بنیں جِے میرا چیلا مُلّاں، سچا بنیں نمازی
ہکا بکا ہو مُلّاں نے، پیر اودھے ہتھ لایا
ہیرے، تُوں تاں میں انھے نُوں سُتھرا نُور دکھایا
چرنؔ سنگھ​

 

[خالد محمود چوہدری]

سُکھ ہیت دُکھ
سندر پھل ہت من للچایا
ٹاہنی نوں ہتھ پایا
اک پھل نال، چُبھے کئی کنڈے
ہتھ پچھ، خون وگایا
پھل تاں کجھ گھڑیاں وچ سکیا
لطف اوس دا بُھلیا
پر کنڈیاں دی چوبھ نہ بُھلی
چیساں نے تڑپایا
جگ دے اک اک سُکھ دے سنگ ہن
دُکھ دے سو سو کنڈے
کھن بھنگر سکھ ہیت، جگت تے
چرنؔ بہت دُکھ پایا
چرنؔ سنگھ​

 

[خالد محمود چوہدری]

موسم تیرے آون نال
موسم تیرے جاون نال
بندہ کلّا رہ جاندا
بوہتے یار بناون نال
پہلی گل وی نہیں رہندی
بوہتی گل ودھاون نال
شاہ جی کئی احسان گئے
اک احسان جتاون نال
سعدؔاللہ شاہ​

 

[جاسمن]

جگ دے اک اک سُکھ دے سنگ ہن
دُکھ دے سو سو کنڈے

حق

 

[خالد محمود چوہدری]

اللہ والی
باہرجھنڈا مذہب دا لا، اندر ہٹ دلالی
گھریں وسائی چاچے دی دھی دل دے اندر سالی
ساوی چَدّر لے بستر تے تسبیح کرے جگالی
ٹھیکہ دُنیا نال مُکایا، عرشاں نال بھیالی
اِک اِک شے تے قبضہ اپنا
باقی اللہ والی
ساجدؔ چودھری​

 

[خالد محمود چوہدری]

گنڈ زخماں دی کُھل جُل سی آ
دل دا اتھرو ڈُل جُل سی آ
اودے سانواں دی خُشبو وی
نال چنگاں دے چُل جُل سی آ
ہجر دی رات گل جے پیئی
جگرا! سب دا تُل جُل سی آ
پانڑیں دا وڈیار کوئی ناں
اور وی تلے ڈُل جُل سی آ
آ خدایا سامڑیں اونڑ تے
بندہ ورنہ رُل جُل سی آ


افراسیاب کاملؔ​

 

[خالد محمود چوہدری]

میرا دل چناں
میرا دل چناں کَچ دا کھڈونا
ایدھے نال جے تُوں دل پرچانا
تے ویکھیں اینوں توڑ نہ دیویں
ہو میرا دل چناں
نئیوں لایا ای تے ہَس کے نبھانا
سانوں پینا سی سو پچھتانا
تے ویکھیں اینوں توڑ نہ دیویں
ہو میرا دل چناں
ایس دل نُوں میں بڑا سی سنبھالیا
بڑے نازاں تے اداواں نال پالیا
ساڈے دل نُوں ناں دل تُوں بُھلاناں
تے ویکھیں اینوں توڑ نہ دیویں
ہو میرا دل چناں
وے میں آساں دا محل بنایا
تیریاں یاداں دے نال سجایا
اینوں سپنا سمجھ کے ناں ڈھانا
تے ویکھیں اینوں توڑ نہ دیویں
ہو میرا دل چناں
ویکھ جاویں ناں مُکھڑا موڑ کے
تینوں آکھاں میں چناں ہَتھ جوڑ کے
اکھاں لا کے ناں اکھیاں چُرانا
تے ویکھیں اینوں توڑ نہ دیویں
ہو میرا دل چناں
میرا دل چناں کَچ دا کھڈونا
ایدھے نال جے تُوں دل پرچانا
تے ویکھیں اینوں توڑ نہ دیویں
ہو میرا دل چناں


وارثؔ لدھیانوی​

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[عمر سیف]

سجنو تے (آہو)

قیم او ؟؟؟

 

[خالد محمود چوہدری]

ہجر دی اگ یچ جھومر پا کے
نبضاں چن دے نال رلا کے
راہواں اُتے اکھیاں پا کے
کیہ مِلیا ای، یاری لا کے

آصف مقبول​

 

[خالد محمود چوہدری]

سجنو تے (آہو)

قیم او ؟؟؟

شکر اے مالک دا تسیں سناؤ

 

[خالد محمود چوہدری]

جے کر بوہتی سوڑ پوے تے
کُھلا کر لو دل دا گھیرا
سُتے لوکی جاگدے ناہیں
اُنج تے ہندائے روز سویرا
کُد کے جیون دے پِڑ اندر
مار بڑھک او شارقؔ شیرا
وقت نہیں شارقؔ کنجیا جاندا
چھیتی چھیتی سانبھ کھلیرا


شارقؔ نظامی​

 

[خالد محمود چوہدری]

چُوٹھے ہاسے ہسدے لوک
بھیت نہ دل دا دسدے لوک
چنگے وقت دے سنگی ساتھی
برے وقت توں نسدے لوک
بھانویں چلیاں دودھ پیائیے
ناگی بن کے ڈسدے لوک
جان دی بازی لائی جنہاں لئ
ہتھیں مشکاں کسدے لوک
جنہاں اشفاقؔ دے قاتل بننا
اوہو ای دل وچ وسدے لوک


اشفاقؔ کاظمی​