عقل حیراں کہ چہ عشقست و چہ حال
کہ فراق او عجب تر یا وصال
(مولانا رومی)
عقل حیران تھی کہ عجب عشق ہے، اور عجب حال ہے کہ اس میں ہجر زیادہ تعجب خیز ہے یا وصل۔
میں پُچھاں شوہ دیاں واٹاں نی
کوئی کرے اساں نال باتاں نی
بُھلّے رہے نام نہ جپیا
غفلت اندر یار ہے چھپیا
اوہ سدھ پرکھا تیرے اندر وسیّا
لگیاں نفس دیا چاٹاں نی
میں پُچھاں شوہ دیاں واٹاں نی
کوئی کرے اساں نال باتاں نی
جپ لے نہ ہو بھولی بھولی
مت توں سدیں مُکھّ مکالی
اُلٹی پریم نگر دی چال ای...
جی بھیا جی میں اسے سائٹ تو کلام لیا سی۔ بہت شکریہ میری معلومات وچ یقینا بہت اضافہ ہویا اے :) میں تہانوں دسیا سی ناں کہ میں اپنے آپ نوں مطمئن کرن واسطے او دلائل دتے سی لیکن یقینا میرے بھرا دے دلائل زیادہ ٹھیک نیں :)
بھیا جی پہلے تے تہاڈا شکریہ کہ تسی اس کلام دے مزید رنگ ونڈے :) دوسری گل اے کہ یقینا میں وی انہاں الفاظ تے غور کیتا سی۔۔"تئنے" لفظ پنجابی وچ اس طرح لکھیا ہویا وی استعمال ہوندا اے کیونکہ پنجابی لہجے وچ اسی عموما اردو لہجے آلا طعنے نئیں کہندے۔۔تھوڑا لمکا کے تئنے کہندے آں۔۔ باقی تسی کہیا کہ او آیت...
دل تے دفتر وحدت والا، دائم کریں مطالعہ ہُو
ساری عمر پڑھدیاں گزری، جھلاں دے وچ جالیا ہُو
اکو اسم ﷲ دا رکھیں، ایہو سبق کمالیا ہُو
دوویں جہان غلام تنھاں دے باہو، جیں دل ﷲ سمبھالیا ہُو
عشق دی بھاہ ہڈاں دا بالن، عاشق بہہ سکیندے ہُو
گھتّ کے جان جگر وچ آرا، ویکھ کباب تلیندے ہُو
سرگرداں پھرن ہر ویلے، خون جگر دا پیندے ہُو
ہوئے ہزاراں عاشق باہو، عشق نصیب کہیندے ہُو