ترکی شاعری

اکسۆک اۏلماز جانا جَور و دردِ جانان هر گیجه جمع اۏلور بو کُلبهٔ احزانا یاران هر گیجه هِجریله اؤلدۆرمه شاید بیر گۆن اۏلا دییه‌سین قانې اۏل شوریده کیم ائیلردی افغان هر گیجه تارومار ائیلر ساچې گیبی شبیخون ائیله‌یۆپ صبر و هوشوم عسکرین اۏل نامسلمان هر گیجه زُلفی گاهی گۆن یۆزینه حایل اۏلسا وجْهی وار...

(آذربایجان‌دادېر) نئیله‌ییم، دۏست‌لار، یئنه قان قارداشېم توفان‌دادېر، یئلکه‌نیم - هر دالغاسې، داغ‌دان بؤیۆک عۆممان‌دا‌دېر. ائل بیلیر، یۏخ ماهنېما، یۏخ شئعریمه سرحد منیم، سؤزلریم دیل‌لرده‌دیر، تبریزده‌دیر، زنجان‌دادېر. بیرجه آن اۏلسون دا آیرېلمېر اۏ تای‌دان گؤزلریم، تبریزین هر گوشه‌سی...

(در حقِّ خاندانِ نُبُوّت و چهاریارِ باصفا رضی الله عنهُم) فدا قېل ای گؤڭۆل وار ایسه جانېڭ یۏلېندا خاندانِ مُصطفانېڭ ایدن‌لر حضرتِ بوبکری انکار جمالین گؤرمه‌سۆن‌لر انبیانېڭ گُنه‌کارېم اگرچه بنده‌سی‌ییم عُمر عُثمان علیُّ المُرتضانېڭ عجب مُنکِرلریڭ یۏق مې دو چشمی که گؤرمز جذبه‌سین آلِ عبانېڭ بو...

(یالاواچ علیه‌السّلام اؤگدی‌سین آیور) سئوۆگ ساوچې اېدتې باغېرساق ایدی بۏدون‌دا تالوسې کیشی‌ده کئدی یولا ائردی خلق‌قا قاراڭقو تۆنی یاروق‌لوقې یادتې یاروتتې سنی اۏقېچې اۏل ائردی بایات‌تېن ساڭا سن اؤترۆ کؤنی یۏل‌قا کیردیڭ تۏڭا آتاسېن آناسېن یولوغ قېلدې اۏل تیله‌ک اۆممت ائردی آیو بئردی یۏل کۆنۆن...

جانیم‌دین اۉزگه یارِ وفادار تاپمه‌دیم کۉنگلوم‌دین اۉزگه محرمِ اسرار تاپمه‌دیم جانیم‌دېک اۉزگه جان‌نی دل‌افگار کۉرمه‌دیم کۉنگلیم کیبی کۉنگول‌نی گرفتار تاپمه‌دیم اوسروک کۉزی‌گه تا که کۉنگول بۉلدی مُبتلا هرگز بو تېلبه‌نی ینه هُشیار تاپمه‌دیم ناچار فُرقتی بیله خۉی اېتمیشم، نېته‌ی چون وصلی‌غه...

سید محمد حُسین بہجت شہریار تبریزی کے شُہرۂ آفاق تُرکی منظومے 'حیدر بابایه سلام' (حیدر بابا کو سلام) کے دو متفرق بند: (گلوکارہ نے چند جگہوں پر متن میں تصرُّف کیا ہے۔۔۔ بندوں کے اصل مُتون کو یہاں سے اور یہاں سے خوانا جا سکتا ہے۔) حئیدر بابا، دۆنیا یالان دۆنیادې سۆلئیمان‌دان، نوح‌دان قالان...

(رباعی) شاها سنگه یار حیِّ بې‌چون بۉلسون امرینگ‌غه مُطیع دَورِ گردون بۉلسون فرخُنده هُمایِ اَوجِ عِزّت سېن‌سېن آتینگ کیبی دَولتینگ هُمایون بۉلسون (محمد بَیرم خان) اے شاہ! خُدائے حیّ و بے چُوں تمہارا یار ہو!۔۔۔ گردشِ فلک تمہارے امر کی مُطیع ہو!۔۔۔ اَوجِ عِزّت کے فرخُندہ ہُما تم ہو۔۔۔ تمہارے نام...

سېن‌سن سېوریم، خواه اینان، خواه اینانمه قان‌دور جگریم، خواه اینان، خواه اینانمه هجران کېچه‌سی چرخِ فلک‌که یېتر، ای ماه آهِ سحَریم، خواه اینان، خواه اینانمه حقّا که قیلیچ کېلسه باشیم‌غه، اېشیکینگ‌دین یۉق‌تور گُذریم، خواه اینان، خواه اینانمه اوسروک کۉزینگ اشکالینه هر گه نظر اېتسم قالمس خبریم، خواه...

ای صبا، جانیم هلاکین أیله جانانیم‌غه عرض یۉق که جسمِ ناتوان احوالین اېت جانیم‌غه عرض آه دُودین، اشک قانین، ناله مدّین أیله‌گیل زُلفی سُنبُل، یوزی گُل، سرْوِ خرامانیم‌غه عرض کُفرِ زُلفی دین و ایمانیم‌نی برباد أیله‌بان قیلغنین جان قصدی اېت‌گیل ناُمسلمانیم‌غه عرض وعدهٔ وصلی‌غه یېتمه‌ی اۉلگنیم‌نی،...

(جامی حقی‌ده قۉشیق) سلام ای مُحترم، علّامهٔ اهلِ بشر، جامی، اولوغ اُستاذ و یعنی صاحبِ فضل و هُنر، جامی. کتاب و داستان بیر قنچه نظم و نثر ایله یازدینگ، سُخن میدانی‌ده جَولان قیلیب تاپدینگ ظفر، جامی. «بهارستان» و «هفت اورنگ» بیله دیوانِ اشعارینگ رِسالینگ موسیقی‌ده اېنگ شرَف‌لی مُعتبر، جامی. آلورلر...

قفقازی آذربائجانی شاعر میرزا علی‌اکبر 'صابر' (وفات: ۱۹۱۱ء) کی ایک طنزیہ نظم «فخریّه» کے دو بند، جس میں اُنہوں نے خِطّے کی تاریخی شیعی-سُنّی فرقہ پرستی کی مذّمت کی ہے: "بیر وقت «شه اسماعیل» و «سُلطانِ سلیم‍»ه مفتون اۏلاراق ائیله‌دیک اسلامې دونیمه قۏیدوق ایکی تازه آدې بیر دینِ قدیمه سالدې بو...

ظہیرالدین محمد بابر کی ایک تُرکی غزل کی اختتامی دو ابیات: "یزید اېلی‌گه نې مِقدار غازی‌لر قاتی‌ده کیم اول اېل‌دور اسرو یورک‌سیز، بو خَیل اسرو بهادور عداوت آدی، محبّت نشانی قالغوچه، بابُر عدُوِ خَیلِ یزید و مُحِبِّ آلِ عبادور" (ظهیرالدین محمد بابر) قومِ یزید کی غازیوں کے پیش میں کیا قدر و...

(عیدِ جُمعه) دخی جُمعه‌دۆر عیدِ خیرُالاَنام رسول‌الله ائتمیش اۏنو احترام اۏل اۆز‌دن بو بایرام وار سبقتی که هر هفته باشېندادېر رجعتی بو گۆن صاحب‌الامر ائیلر ظُهور بو گۆن‌دۆر که هر کیمسه مغفوردور اۏلوب لازم اۏن‌دان اۏنون حُرمتی که واردېر رسول‌اللهه نِسبتی (میرزا مُحسن تأثیر تبریزی) ترجمہ: [ایک]...

اول عهد ایله پیمان قنی، ای یار، نې بۉلدی؟ اول لُطف ایله احسان قنی، ای یار، نې بۉلدی؟ کېتتیم مېنِ حَیران اېشیگینگ‌دین، دېمه‌دینگ هېچ: اول تېلبهٔ حَیران قنی، ای یار، نې بۉلدی؟ یوز کۉرسه‌تیبان اېل ایچی‌ده لُطف اېتر اېردینگ، اول لُطفِ نمایان قنی، ای یار، نې بۉلدی؟ سېنینگ سری باردی کۉنگول ایستب تاپه...

(مِرّیخ یولدوزی‌گه) گۉزل یولدوز، یېریمیزنینگ اېنگ قدرلی توقغانی، نېگه بیزدن قاچیب مونچه اوزاق‌لرگه توشیب‌سن؟ تووغانینگ‌گه نېچون سیره گپورمس‌دن توریب‌سن، سۉیله، یولدوز، حالینگ نه‌دیر، نېچوک تاپدینگ دُنیانی؟ بیزنینگ یېرده بۉلیب تورگن توبن‌لیک‌لر، خۉر‌لیک‌لر، سۉیله، یولدوز، سېنینگ دغی قوچاغینگ‌ده...

ظہیرالدین محمد بابر کی ایک تُرکی غزل کا مقطع: عراق و فارس گر یېتسه، سېنینگ بو شعرینگ، ای بابُر، آنی حِفظ اېتگوسی حافظ، مُسلَّم توتقوسی سلمان (ظهیرالدین محمد بابر) اے بابر! اگر تمہاری یہ شاعری عراق و فارس پہنچ جائے تو [یقیناً] حافظ شیرازی اُس کو حِفظ کرے گا اور سلمان ساوجی اُس کو مُسلَّم مانے گا...

(رباعی) سېن گُل‌سېن و مېن حقیر بُلبُل‌دورمېن سېن شُعله‌سېن، اول شُعله‌غه مېن کول‌دورمېن نسبت یۉق‌تور دېب اجتناب ایله‌مه‌ کیم شه‌مېن اېل‌گه، ولې سنگه قول‌دورمېن (ظهیرالدین محمد بابر) تم گُل ہو، اور میں حقیر بُلبُل ہوں۔۔۔ تم شُعلہ ہو اور میں اُس شُعلے کی خاکِستر (راکھ) ہوں۔۔۔ یہ کہہ کر [مجھ سے]...

(آنامېن دوعاسې) آنام دوعا ائتدی: آللاهېم منی اؤلدۆرسن نه قېش‌ده، نه یای‌دا اؤلدۆر. هاواسې مۆلاییم بیر آی‌دا اؤلدۆر. آنامېن سسی‌نی آللاه ائشیتدی اۏنون بو دوعاسې درگاها یئتدی. چمن چیچک‌لری، آغ یاسه‌من‌لر بزه‌دی قبری‌نی اۏنون اۏ گۆن‌لر. اؤلسم، آنام کیمی منی ده، آللاه! سن نه قېش‌دا اؤلدۆر، نه...

(نه واختاجان؟) نه واختاجان اۏ ساچ‌لارا دؤنۆب حئیران اۏلاجاق‌سان، کؤنلۆم منیم؟ نه واختاجان، دئ، اۏ یاقوت دۏداق‌لارا باخېب آل قان اۏلاجاق‌سان، کؤنلۆم منیم؟ نه واختاجان وفاسېزا بئله حئیران اۏلاجاق‌سان، کؤنلۆم منیم؟ نه واختاجان بو هیجران‌دان اوچوب ویران اۏلاجاق‌سان، کؤنلۆم منیم؟ نه واختاجان گؤز...

(تانرې و اینسان) تانرې: من سویلا تۏرپاق‌دان عالم یاراتدېم، سن فارس ایله زنجی، تۆرک ایله تاتار. من میسی، دمیری قارشېنا آتدېم، سن یاپدېن دمیر‌دن قېلېنج زهرمار. من قوش‌لار یاراتدېم، نغمه‌کار، آزاد، سن درحال دۆزه‌لتدین دمیر‌دن قفس. من اۏرمان گؤیه‌رتدیم، آچدې قۏل-قاناد، سن بالتا گؤتۆرۆب دۏغرادېن...