ای خطایی آفرین قېلماق گرهک اِدراکېنا
بؤیله تر سؤزلر مگر کیم سعدیِ شیراز ائدهر
(شاه اسماعیل صفوی 'خطایی')
اے «خطائی»! تمہاری قُوّتِ ادراک و درکِ شعر پر آفرین کرنا لازم ہے۔۔۔ ایسے تر و تازہ سُخن فقط «سعدیِ شیراز» [ہی] کرتا (کہہ سکتا) ہے۔
Ey Xətayi, afərin qılmaq gərək idrakına,
Böylə tər sözlər məgər kim, Sə’diyi-Şiraz edər.