نیرنگ خیال
لائبریرین
ایہ امام دین المعروف "استاد مام دین" دے وڈے بھرا نیں؟ انعام دین!
ایہ امام دین المعروف "استاد مام دین" دے وڈے بھرا نیں؟ انعام دین!
سر جی ہن ترجمے۔۔۔۔105 ۔ کانواں دے آکھیاں ڈھور نہیں مردے۔
106۔ جیہڑے ایتھے بَلھے اوہ لھور وی بَلھے۔
107۔ مُوت چوں مَچھیاں پھڑنا۔
108۔ کدیں کدائیں چور پھڑیا، اوہ نکلیا جولاہیا۔
109۔ جِن نکل جاندا اے، جَن نہیں نکلدا۔
110۔ ہن بہہ موٹھاں دی چھاویں۔
۔۔۔۔
وگدے شوں اچ ماریا سوٹا118-ڈانگ ماریاں پانی دو نئیں ہو جاندا
اک نظر ایدھر وی جناب محترم محمد یعقوب آسی صاحب
111-آندراں پکھیاں تے مچھاں تے چول
112-آئی تے روزی نئیں تے روزہ
113-اکڑ پھوں تے فٹے منہ۔
114-اپنا گڑ وی شریکاں کولوں چوری کھائیدا اے
115-اتوں آلے بھولے تے وچوں عیب دے گولے
116-ستے کتے نوں وٹا نئیں ماری دا
117-دھی تریک تے پتر امب
118-ڈانگ ماریاں پانی دو نئیں ہو جاندا
119-پروٹھا کین نال ٹڈ نیئں پردا
120-تاولا سو باولا۔
121-سجن تے اکھاں وچ وی سما جاندے نیں ویری ویہڑے وچ وی نئیں
122-اللہ اللہ کیتی رکھ مال پرایا پیتی رکھ
123-پیٹ ناں پیئاں روٹیاں تے سبے کلاں کھوٹیاں
124-چاچا آکھیاں پنڈ کوئی نہیں چکدا۔
اگر داڑھی سب کج ہوندی تے فیر بکرا وی پرچار کردا۔
جدوں کھیڈ مکدی اے بادشاہ تے پیادھ اکو ڈبے وچ جاندے نیں۔
لئو کر لئو گل۔ تہاڈے ہوندیاں ترجمے وی میں کراں؟ جی او شیرا!سر جی ہن ترجمے۔۔۔۔
105 ۔ کانواں دے آکھیاں ڈھور نہیں مردے۔
106۔ جیہڑے ایتھے بَلھے اوہ لھور وی بَلھے۔
107۔ مُوت چوں مَچھیاں پھڑنا۔
108۔ کدیں کدائیں چور پھڑیا، اوہ نکلیا جولاہیا۔
109۔ جِن نکل جاندا اے، جَن نہیں نکلدا۔
110۔ ہن بہہ موٹھاں دی چھاویں۔
111-آندراں پکھیاں تے مچھاں تے چول
112-آئی تے روزی نئیں تے روزہ
113-اکڑ پھوں تے فٹے منہ۔
114-اپنا گڑ وی شریکاں کولوں چوری کھائیدا اے
115-اتوں آلے بھولے تے وچوں عیب دے گولے
بہت عمدہ، استاد محترم،111۔ آندراں بھکھیاں تے مچھاں تے چول (چاول)
آندراں: آنتیں، بھوکی، مچھاں تے: مونچھوں پر ۔ پیٹ خالی ہے مونچھوں پر چاول لگے ہوئے ہیں۔
کوئی غریب و نادار شخص خود کو مال دار ظاہر کرے۔
112-آئی تے روزی نئیں تے روزہ
مل گئی تو روزی نہ ملی تو روزہ (فاقہ یا بہت کم کھانے کو ملنا)۔ جس کا گزارہ اس کی روز کی روز مگر محدود کمائی پر ہو۔
113-اکڑ پھوں تے فٹے منہ۔
آکڑ پھوں: اردو میں اکڑپھوں کہتے ہیں، فٹے منہ: لعنت، گالی، اہانت، نفرت کا اظہار
مغرور شخص کو توہین کا سامنا ہوتا ہے، یا اس سے عام لوگ نفرت کرتے ہیں۔
114-اپنا گڑ وی شریکاں کولوں چوری کھائی دا اے
شریک: دیہی ثقافت میں ایک دادے کی نرینہ اولاد اور ان کی نرینہ اولادوں کو کہتے ہیں۔ وہ لوگ جو کسی نہ کسی طور بزرگوں کے وراثت اور ترکے میں شریک ہوتے ہیں، اس بناء پر ان میں باہمی رقابت کا جذبہ پایا جاتا ہے باوجودے کہ وہ معاشرتی معاملات میں ایک دوسرے کے ساتھ شریک بھی رہتے ہیں، اور خود کو برتر ثابت کرنے کے مواقع کی تلاش میں رہتے ہیں۔ اس صورتِ حال کے لئے لفظ "شریکا" بولا جاتا ہے۔ فلاں اور فلاں کا شریکا ہے یار، وہ ایک دوجے سے پیچھے نہیں رہیں گے۔
گُڑ چاہے اپنا ہو اسے کھاتے بھی شریکوں کو خبر نہ ہو۔ مناقشانہ احتیاط کے لئے کہتے ہیں۔
115-اتوں آلے بھولے تے وچوں اَگ دے گولے
آلے بھولے ۔۔ معصوم بچے ۔ اتوں: اوپر اوپر سے، ظاہراً، وچوں: اندر سے، در اصل، در حقیقت۔ اوپر سے معصوم اور اندر سے بہت خطرناک۔ منافقت کا طعنہ دینا۔
آلے بھولے پر اپنا ایک شعر۔ پیش کروں؟ چلئے کر ہی دیتا ہوں:
آلے بھولے گھگو گھوڑے۔۔۔۔۔۔۔۔
ویکھ ویکھ نہ رجن اکھاں
سر جی۔۔۔۔ اسی کتھے ایس جوگے۔۔۔۔لئو کر لئو گل۔ تہاڈے ہوندیاں ترجمے وی میں کراں؟ جی او شیرا!
116-ستے کتے نوں وٹا نئیں ماری دا
117-دھی تریک تے پتر امب
118-ڈانگ ماریاں پانی دو نئیں ہو جاندا
119-پروٹھا کین نال ٹڈ نیئں پردا
120-تاولا سو باولا۔
121-سجن تے اکھاں وچ وی سما جاندے نیں ویری ویہڑے وچ وی نئیں
122-اللہ اللہ کیتی رکھ مال پرایا پیتی رکھ
123-پیٹ ناں پیئاں روٹیاں تے سبے کلاں کھوٹیاں
124-چاچا آکھیاں پنڈ کوئی نہیں چکدا۔
اگر داڑھی سب کج ہوندی تے فیر بکرا وی پرچار کردا۔
جدوں کھیڈ مکدی اے بادشاہ تے پیادھ اکو ڈبے وچ جاندے نیں۔
واہ جی واہ ۔۔۔سر جی سب کا ترجمہ بھی ساتھ لکھیں۔ ۔۔۔ میں نے پی ڈی ایف بنانی ہے۔
125۔ جوڑیاں جگ تے تھوڑیاں، نرڑ بتھیرے
126۔ جوبن آوے پباں بھار
127۔ ماڑے دی نونہہ جنے کھنے دی بھابی
128۔ وَنڈ کھادی، کھَنڈ کھادی
129۔ سوہرے گھر جوائی مندا، بھین گھر بھائی مندا
130۔ کمہاری آودا بھانڈا سلاہندی اے
۔۔۔۔۔
131۔ بھیناں تینوں میرا ناں کنہے دسیا اے
132۔ لبھی چیز خدا دی، نہ دھیلے دی نہ پا دی