وگوچہ
کتھے شرم حیا دی سُرخی، کتھے گُت پراندا نی
ہُن نظر نہ آندا نی
کیہڑی تیز ہوا دا بُلا لَے گیا سِروں دوپٹہ نی
سِر وچ پَے گیا گھٹا نی
کس نے کھوہ لئی تیرے کولوں تیری نظر لجیلی نی
نیویں تے شرمیلی نی
ویلا کُوک رہیا ای کرلَے باگے دی رکھوالی نی
جے توں عقلاں والی نی
ویلے دا جو پاس نہ کرسی...