نتائج تلاش

چوم لیتا اداسیاں ساری کوئی ماں کی مثال تھا ہی نہیں ناہید ورک

یہ دل کے زخم چھپا کر جو مسکراتے ہیں تو میرے دوست! یہ آسان تھوڑی ہوتا ہے

یہ دل کے زخم چھپا کر جو مسکراتے ہیں تو میرے دوست! یہ آسان تھوڑی ہوتا ہے ناہید ورک

کوئی ایسا کمال ہو جائے ہجر سارا وصال ہو جائے ناہید ورک

ہماری لاش پہ ڈھونڈو نہ انگلیوں کے نشاں ہمیں خبر ہے عزیزو! یہ کام کس کا ہے محسن نقوی

کبھی کبھی تو اسیروں کی بے گناہی سے عدالتوں کے کٹہرے بھی خوف کھاتے ہیں محسن نقوی

بہت عزیز ہیں دل کو یہ زخم زخم رتیں انہی رتوں میں نکھرتی ہے تیرے ہجر کی شام محسن نقوی

پتر کانواں دے کدی نی باز بنڑدے توڑے تن دا ماس کھوا دیویں کھارے کھو کدی نی شیریں ہوندے پہانویں لکھ منڑ مصریاں پا دیویں سپ ڈنگڑ تو نی رہیندا مول وحشی پہانویں چلیاں دودھ پلا دیویں استاد وحشی

ہندکو انگ شاعری لنگ گئے کتنے ورے یارو دل دے زخم نی پہرے یارو جہڑے ڈب گئے عشق سمندراں وت کدوں اوہ ترے یارو شوکت علی شوق

ہندکو غزل روندیاں روندیاں رات گزاراں کس در جا کے تنوں پکاراں صورت خواب وچ ویکھ کے تیری اٹھ وحشت وچ ہو کے ماراں دل سینے وچ پھٹ گیا میرا خون جگر دیاں نکلن دھاراں عشق کمایا جرم نیں کیتا کیوں نکلن میں تے خونی کٹاراں بن دیکھے میں گھائل سوئیاں جے ویکھاں تا شکر گزاراں غلام رسول گھائل

ہندکو انگ شاعری مسلم دیکھ پئے کفار رل کے تنوں ہر جگہ پئے لتاڑدے ون حامی کفر دے پئے مسلمان ہو کے مسلماناں دے کہار پئے ساڑدے ون تنوں پلا کے شراب نفاق والی کافر بِیخ تیری پئے اکھاڑ دے ون اللہ انہاں نوں کرے تاراج گھائل باغ اسلام دا جہڑے اجاڑدے ون غلام رسول گھائل

بلدی اُتے تیل نہ پا ایویں گھر نوں اگ نہ لا ہاسے ہونٹھاں اُتے ویکھ ہک ہک غم نوں آپ سجا کالے دل تے چٹا خون ہر بندے دا غم وکھرا حسام حر

بھے بھائی دا، پنڈت دا، پجاری دا نہ کر کجھ فکر توں حافظ دا تے قاری دا نہ کر موت آئی اے سبھناں نوں تے آؤنی ایں سبھ نوں توں غم کوئی فقیرؔ اپنی واری دا نہ کر ڈاکٹر فقیر محمد فقیر

كمينے اگے غرض پيش كر كے انہے اگے موركها رون لگا ايں دامن! سمجھ لے مارى گئى اے مت تيرى گاں سمجھ كے چہوٹے نوں چون لگا ايں استاد دامن

اِکے رُکھ تے پَل کے چِڑیاں رہ نہ سکیاں رَل کے چِڑیاں باز کمینے کچیاں کھا گئے بندے کھا گئے تل کے چِڑیاں ارشاد سندھو

جی سکیا نہ مویا میں ڈاہڈا اوکھا ہویا میں اج فر مٹی مٹی کر کے اپنا جُسّا گویا میں دل دی بنجر دھرتی اتے بی عشقے دا بویا میں اوہدے اتے قطرہ قطرہ لہو جُسّے دا چویا میں ہاسے رُسّے، محفل کھُسّی کلا بیٹھا رویا میں راز نور پوری

نصیباں نال جُڑ کے ویکھیا اے میں پہلی وار تُھڑ کے ویکھیا اے ایہہ میں پتھر دا کس طرح ہو گیا واں نہ کافر آں، نہ مُڑ کے ویکھیا اے تجمل کلیم

ادھی راتی چکی جھوئی سلھے دانے پائے کِنج پیہواں نی مائے مشتاق عاجز

پنجابی پوٹھواری شاعری بلدی اگ وچ چہلیا جلاونا ایں بادشاواں تھیں بھیک مگاونا ایں کئیاں رِچھ بنا کے نچاونا ایں تیری بستی دا الٹا دستور عِشقا مہربان چہلا (مہربان جھلا)

چنگے طور طریقے چھڈ کے زہری ہوندے جاندے نیں ہولی ہولی پنڈاں والے شہری ہوندے جاندے نیں ابرار ندیم