نتائج تلاش

وہ مسل کر بھیجتا ہے پھول میرے واسطے ذکر کرتا ہے وہ میرا، لے کر بیگانے کا نام ناز خیالوی

بانٹ دے گا وقت اہلِ زر میں ساری نعمتیں مفلسوں کے واسطے حرفِ دعا رہ جائے گا ناز خیالوی

کسی بھی وقت بدل سکتا ہے لمحہ کوئی اس قدر خوش بھی نہ ہو میری پریشانی پر جمال احسانی

کاش میں تجھ پہ ریاضی کے سوالوں کی طرح خود کو تقسیم کروں، کچھ بھی نہ حاصل آئے جمال احسانی

کہ مسکرانا بھی پڑتا ہے فاتحانہ ہمیں ترے شکستہ دلوں کی ہزار مشکل ہے جمال احسانی

ضرورتوں کے مطابق دعا بدلتے رہے یہ لوگ خود نہیں بدلے خدا بدلتے رہے احمد سلمان

میں نے سب کو معاف کر دیا تھا اور یہ ''انتقام'' تھا میرا عمار اقبال

عین ممکن ہے تم سے ملتا ہو اوڑھ کر بھیڑیا مِری پوشاک عمار اقبال

ہم درختوں کو کہاں آتا ہے ہجرت کرنا تم پرندے ہو وطن چھوڑ کے جا سکتے ہو عمار اقبال

دُکھ کی گِنتی جانت ہوں میں سُکھ گِننا نہ آوے میں ناشکرا میرے مالک ایک توفیق دِلا دے سُکھ گِننا سِکھلا دے

گل چُپ دے منہ تے جندرا لا کے گلاں کرئیے پیار دیاں اقرار دیا ں عشقاں دے اظہار دیاں سرفراز انور صفی

سجن باہجوں ساہ نئیں آؤندا عشق علاوہ راہ نئیں آؤندا ہجرا! ساڈے مگروں لہہ جا تینوں کِدرے پھاہ نئیں آؤندا سرفراز انور صفی

جادو تیری چال دے اندر جیویں سُر تے تال دے اندر اوہو شوخی تیرے وچ اے جو سی ہیر سیال دے اندر سرفراز انور صفی

سوچیا کیہ تے ہویا کیہ وڈھیا کیہ تے بویا کیہ تیرے مِٹھے ہاسے اگے کیہ مِشری تے کھویا کیہ عاشق ہر تھاں عاشق ہُندا جِیندا کیہ تے مویا کیہ منزل دے لئی سوچی دا نئیں کھوبا، ٹِبّہ، ٹویا کیہ زہر دا منکا کڈھ دئیے تے کیہڑا سپ، گڈویا کیہ سرفراز انور صفی

سرائیکی انگ شاعری تیڈا محراب تیڈا متھا ہاں میں محبت دی نیل کتھا ہاں عشق میڈا خمیر ہے ساحرؔ میں محبت دے کانڑ لتھا ہاں ساحر رنگ پوری

صلو علی الحبیب (سرائیکی انگ نعتیہ شاعری) کُوڑا کٹھا کرنڑ والے لوکاں توں کیوں نفرت کراں میں تاں اُسﷺ دا مننڑ آلاں جیڑھا سِر تے کُوڑا سٹنڑ والی بڈھڑی اماں کوں وی پیار کریندائے جیڑھا اونکوں تھاں دھو ڈیندائے جیڑھا اوندے کوتھرے ویڑھے وچوں آ کے بوکر ڈیندے میں تاں اسﷺ دا مننڑ آلاں ساحر رنگ پوری

ہتھِیں آپ پروئے اتھرُو شعراں وانگر ہوئے اتھرو اج فِر دل نوں چین نئیں نا اج فِر لوئے لوئے اتھرو جِنج مزدور دیہاڑی کردائے اِنج پلکاں نے ڈھوئے اتھرو پردہ داری اس توں سِکھو جِنے ہس لکوئے اتھرو یار کلیما سفنا کیہہ سی سُتی اکھیں چوئے اتھرو تجمل کلیم

پہلاں لہراں پی لینا واں فیر دوپہراں پی لینا واں آکڑ، چُپاں، نفرت، مِعنے سبھے زہراں پی لینا واں اوہدی اکھ دا چنڈیا ہویاں دارُو پہراں پی لینا واں سفراں وچ نئیں چیتے آندی جِتھے ٹھہراں پی لینا واں تجمل کلیم

دل دا شیشہ صاف تے نئیں نا توں فِر کیتا معاف تے نئیں نا توں کیوں ہجر سزاواں دیویں تیرے ہتھ انصاف تے نئیں نا پریاں ہر اک تھاں ہندیاں نیں جھنگ دے وچ کوہ قاف تے نئیں نا میرے لِیڑے رت بھرے نیں تیرے ہتھ وی صاف تے نئیں نا کٹھیاں جِین دی عادت پا کے وَکھ ہونا انصاف تے نئیں نا تجمل کلیم

چھاں سوندی اے، رُکھ نئیں سوندے اَکھ لگدی اے، دُکھ نئیں سوندے تجمل کلیم