اپنی پسند دا پنجابی زبان دا اک شعر

[شمشاد]

بُرے بندے نوں میں لبن ٹریا پر بُرا لَبا نہ کوئی
جَد میں اندر چھاتی پائی تے مے توں بُرا نہ کوئی

 

[Rehmat_Bangash]

میری لگدی کسے نہ ویکھی
تے میری ٹٹدی نوں جگ جاندا اے

 

[تلمیذ]

میری لگدی کسے نہ ویکھی
تے میری ٹٹدی نوں جگ جاندا اے

اینی چھیتی تروڑ وی لئی جے۔ اجے ہن ای تے لائی ساہجے ،سرکار!
(طفیل نیازی ہورا ٘ ں دے گائے ہوئے ایس بہت ودھیا گیت د شراکت لئی شکریہ)

 

[شمشاد]

پانی بھرن پنہارنیاں
تے رنگ بھرنگے گھڑے

بھریا اس دا جانیے
جس دا توڑ چڑھے
(بابا فرید)

 

[اوشو]

تھی سارے تال بے تال گئے ، فنکار دی اپنی قسمت​

ساری فوج بغاوت چاء کیتی ، سالار دی اپنی قسمت​

صدف چوں موتی مردہ نکلے ، ساہوکار دی اپنی قسمت​

سائیں حیدر ساقی ہتھ چھک لئے ، میخوار دی اپنی قسمت​

(سائیں غلام حیدر)​

 

[شفیق احمد جہانگیری شکوری]

وچھوڑے دی جھلیاں نہ جاون سزاواں
میری سوہنیا معاف کردےخطاواں

نی اڑیو میں بُھلی تُسی بُھل نہ جانا
پریتاں کسے نال پکیاں نا لانا
سودائیاں دے وانگوں دیوگی سداواں
میری سوہنیا معاف کردے خطاواں

 

[فاتح]

اوہناں ولّے تکدے نئیں جنھاں پاٹیاں لیراں پائیاں نیں
قبراں اُتّے تِلّے جڑیاں چدراں چاڑھی جاندے نیں
(بابا نجمی)

 

[باسل احمد]

اول اللہ نور اُپایا قدرت دے سب بندے
اک نور توں سب جگ الجھا کون بھلے کون مندے

 

[ابن رضا]

دل یاد لئی بنایا اے ، تعریف لئی زبان
اکھیاں بنائیاں سوہنے دے دیدار واسطے

 

[شمشاد]

بُرے بندے نوں میں لبھن ٹریا پر بُرا لبھا نہ کوئی
جد میں اندر جھاتی پائی تے مے تُوں بُرا نہ کوئی

 

[عبدالقیوم چوہدری]

تو صبح دہ پاک ہوا ورگا
ساڈے پِنڈ نوں جاندے راہ ورگا
تینوں پُلیے وی تے کیویں یارا
تو آندے جاندے ساہ ورگا

 

[شمشاد]

ہر کسے تے ڈُلیا نہ کر
سانوں چناں بھلیا نہ کر

چھڈ کے گھر دا وسدا ویہڑا
گلی گلی وچ رُلیا نہ کر

 

[شمشاد]

رب رب کر دے بڈھے ہو گئے، مُلاں پنڈت سارے
رب دا کھوج کھرا نہ لبھا، سجدے کر کر ہارے

رب تے تیرے اندر وسدا، وچ قرآن اشارے
بُلھے شاہ! رب اوہنوں ملسی جیہڑا اپنے نفس نوں مارے

 

[شمشاد]

اوکھے پینڈے لمیاں راہواں عشق دیاں
درد جگر سخت سزاواں عشق دیاں

 

[عبدالقیوم چوہدری]

دور پرے اسماناں تے
رب سچے دا ناں
ہیٹھاں اس جہان وِچ
بس اک ماں ای ماں

 

[عبدالقیوم چوہدری]

ایتھے کینوں مان وفاواں دا
تے کینوں ناز اداواں دا
اسی پیلےپتے درختاں دے
سانوں رہندا خوف ہواواں دا

 

[عبدالقیوم چوہدری]

اتے خار نچایا نچے
اتے دار نچایا نچے
پباں بھار نچایا نچے
سر بھار نچایا نچے

کوئی قدم بے تال نہیں ہویا
جس تال نچایا نچے
اعظم سانوں عذر نہ کوئی
جیویں یار نچایا نچے

 

[عبدالقیوم چوہدری]

دوویں جہان بُھلائے دل تِھیں، خبر نہ رہے احوالوں

رانجھے وچ سما محمد، چُھٹی ہیر جنجالوں

 

[بھلکڑ]

جنہاں دُکھاں توں دلبر راضی ، اوہناں توں سُکھ وارے
دُکھ قبول محمد بخشا ، تے راضی رہن پیارے

 

[ام اریبہ]

مسجد ڈھا دے مندر ڈھا دے
ڈھیندا جو کج ڈھا دے
اک بندے دا دل نہ ڈھاویں
رب دلاں وچ رہندا۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔