دوستوں سے اس فارسی غزل کےاردو ترجمے کی گذارش کی جاتی ہے۔یہ غزل دیوان میرؔ سے لی گئی ۔
الہٰی جوش طوفان بخش چشم اشکبارم را
سحاب دجلہ افشان کن رگ ابر بهارم را
خشونتهای نفسم را بہ لطف خویش برداری
چمن پیرای گلزار تجلی ساز خارم را
دلم در سینہ از شوق دم تیغ تو می رقصد
ز گل صد بار رنگین گر کنی مشت غبارم را
بہ مشتاقان مروت از نگاهی می توان کردن
بہ یک پیمانہ می دفع کن رنج خمارم را
ز سایل روی گرداندن از آیین کرم نبود
گلستان کن بہ داغ عشق جسم خاکسارم را
غلام همت عشقم کہ هر دم میر گرداند
طراز چنگل شهباز کبک کوهسارم را
-----
میر جان اللہ شاہ رضوی میرؔ
الٰهی جوشِ طوفان بخش چشمِ اشکبارم را
سحابِ دجلهافشان کن رگِ ابرِ بهارم را
خشونتهای نفسم را به لطفِ خویش برداری
چمنپیرای گلزارِ تجلی ساز خارم را
دلم در سینه از شوقِ دمِ تیغِ تو میرقصد
ز گل صد بار رنگین گر کنی مشتِ غبارم را
به مشتاقان مروت از نگاهی میتوان کردن
به یک پیمانهٔ مَی دفع کن رنجِ خمارم را
ز سایل روی گرداندن از آیینِ کرم نبوَد
گلستان کن به داغِ عشق جسمِ خاکسارم را
غلامِ همتِ عشقم که هر دم میر گرداند
طرازِ چنگلِ شهباز کبکِ کوهسارم را
(میر جان شاه محمد بکھری رضوی 'میر')
ترجمہ:
الٰہی! میری چشمِ اشک بار کو جوشِ طوفاں عطا کر دے؛ میرے ابرِ بہار کی رگ کو دجلہ افشاں بادل کر دے۔
میرے نفس کی درشتی کو اپنے لطف سے دور کر دے؛ میرے خار کو گلزارِ تجلی کا چمن آرا کر دے۔
اگر تو میری مشتِ غبار کو صد بار گُل سے رنگین کر دے تب بھی سینے میں میرا دل تیری تیغ کی دھار کے شوق میں رقص کرتا رہے گا۔
مشتاقوں پر مروت ایک نگاہ سے کی جا سکتی ہے؛ ایک پیمانۂ مے سے میرا رنجِ خمار دفع کر دے۔
سائل سے رخ موڑنا آئینِ کرم میں سے نہیں ہے؛ داغِ عشق سے میرے جسمِ خاکسار کو گلستان کر دے۔
اے میر! میں ہمتِ عشق کا غلام ہوں جو ہر دم میرے کبکِ کوہسار کو شہباز کے چنگل کا ہم پلّہ بنا دیتا ہے۔